ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΤΩΝ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΑΓΕΝΝΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Συγκινούμαστε από τα περιστατικά παιδικής κακοποίησης. Σπαρακτικά άρθρα για τα παιδιά των φαναριών, των ιδρυμάτων, τα κακοποιημένα, τα εξαρτημένα, από εμπόλεμες ζώνες. Ταρακουνούν έντονα τη συνείδησή μας. Και είναι λογικό, γιατί η εγκατάλειψη των παιδιών σημαίνει αυτοκτονία της Κοινωνίας μας. Χωρίς παιδιά δεν υπάρχει αύριο. Υπάρχουν μόνο τα γηρατειά και θάνατος.
Υπάρχει όμως μία κατηγορία αδικημένων παιδιών, που δεν φαίνεται να μας απασχολεί. Είναι τα παιδιά των υπονόμων. Των αποχετεύσεων, των βόθρων… Αφορά τα παιδιά που φονεύονται με την φαρμακευτική άμβλωση, αποβάλλονται από το γυναικείο σώμα και σύμφωνα με τις οδηγίες, πετιούνται στη λεκάνη της τουαλέτας, για να απομακρυνθούν με το νερό στην αποχέτευση και όπου αυτή οδηγεί...
Η φαρμακευτική άμβλωση ολοκληρώνεται σε δύο φάσεις. Στη πρώτη λαμβάνεται η μιφεπριστόνη (ή σπανιότερα η μεθοτρεξάτη) που θανατώνει ένα κυοφορούμενο παιδί ηλικίας έως 9 εβδομάδων (σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες, αλλά και μεγαλύτερο κάποιες φορές π.χ 12-13 εβδομάδων…), ενώ ακολούθως η γυναίκα λαμβάνει μισοπροστόλη, έναν παράγοντα που προκαλεί σύσπαση στη μήτρα, ώστε να αποβάλλει το νεκρό παιδί της από τον κόλπο...
