<<Ω, αν βλέπατε τον διάβολο πώς κινείται… Δεν τον έχετε δει, γι’ αυτό δεν καταλαβαίνετε μερικά πράγματα... Κάνει το πάν, γιά να μην βοηθηθή ο άνθρωπος… Το έχω παρατηρήσει στο Καλύβι, όταν συζητώ με προσκυνητές.
Μόλις φθάσω ακριβώς στο σημείο που θέλω, στο πιο ευαίσθητο, γιά να βοηθήσω αυτούς που με ακούνε, τότε, ή κάποιος θόρυβος γίνεται ή έρχονται άλλοι και διακόπτω. Τους βάζει προηγουμένως ο διάβολος να χαζεύουν απέναντι την Σκήτη ή να βλέπουν κάτι, και «κανονίζει» να έλθουν στο πιο λεπτό σημείο της συζητήσεως, γιά να αλλάξω θέμα και να μην υπάρξει όφελος... Διότι, όταν αρχίσει η συζήτηση, ξέρει ο διάβολος που θα καταλήξει και επειδή βλέπει, ότι θα πάθη ζημιά, στέλνει κάποιον ακριβώς στο πιο ευαίσθητο σημείο, γιά να με διακόψει.
«Έ, Πάτερ, από που να μπούμε;», φωνάζει.
«Πάρτε λουκούμια και νερό, και ελάτε από εκεί», τους λέω.
