Η ΠΑΝΣΟΦΩΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣΑ ΑΠΕΙΡΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

ΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΑΠΟΛΑΒΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ!!!

5. Σκέψου το εξής: Έστω, ότι μπορείς να γίνεις μοναδικός Βασιλιάς σ’ όλη τη Γη και να εξουσιάζεις μόνος σου όλους τους θησαυρούς της Οικουμένης. Ας πούμε ακόμη ότι, η αρχή της Βασιλείας σου συμπίπτει με την αρχή της Δημιουργίας των ανθρώπων και το τέρμα της με τη συντέλεια, όταν αυτά τα ορατά και όλος ο κόσμος θα αλλάξουν και θα μεταποιηθούν. Πες μου λοιπόν τώρα, εάν ήταν να διαλέξεις, θα προτιμούσες αυτή την επίγεια Βασιλεία, αντί της Αληθινής και Σταθερής, που δεν έχει απολύτως τίποτε το παροδικό και φθαρτό; Εγώ θα απαντούσα πώς όχι, αν βέβαια έκρινες σωστά και σκεφτόσουν καλά το συμφέρον σου. Διότι λέει ο Κύριος: «Τί θα ωφεληθή ο άνθρωπος, εάν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του;». Και ξέρουμε ότι, η ψυχή δεν ανταλλάσσεται με τίποτε! Αφού και από όλο τον κόσμο και από την κοσμική Βασιλεία, αυτή μόνη της η ψυχή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, πόσο περισσότερο βέβαια η Βασιλεία των Ουρανών!! Λέμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία η ψυχή, διότι σε κανένα άλλο ορατό και υλικό ον δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός να δώσει την ένωση και την κοινωνία με το Πνεύμα Του! Ούτε στον Ουρανό, ούτε στον Ήλιο, ούτε στην Σελήνη, ούτε στ’ Άστρα, ούτε στην Θάλασσα, ούτε στην Γη, ούτε σ’ άλλο δημιούργημα απ’ όσα βλέπουμε, παρά μόνο στον Άνθρωπο, τον οποίον αγάπησε περισσότερο από όλα τα κτίσματα. Είναι, λοιπόν, απόλυτη ανάγκη να προστρέξωμε εις τον Θεόν, να εξαρτήσωμε από Αυτόν τον εαυτό μας, να σταυρωθούμε ψυχικά και σωματικά και να πορευώμασθε σύμφωνα με όλες τις Άγιες Εντολές Του!

ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!

1. Όπως οι άνθρωποι στον κόσμο, μαζεύουν πλούτο από διάφορες εργασίες, το ίδιο συμβαίνει και στα πνευματικά. Άλλοι μαζεύουν τον Επουράνιο πλούτο από διάφορα χαρίσματα που τους δόθηκαν από τον Θεόν και άλλοι από διάφορες ασκήσεις και διάφορες πνευματικές εργασίες, που γίνονται μόνο διά τον Θεόν!

2. Όταν ο άνθρωπος καταπάτησε την Εντολή του Θεού και ξέπεσε από την Ζωή του Παραδείσου, επακολούθησε το δέσιμο του με δύο αλυσίδες. Η μία είναι ο δεσμός των βιοτικών φροντίδων και των σαρκικών ηδονών, όπως είναι ο πλούτος, η δόξα, η φιλία, η γυναίκα, τα παιδιά, οι συγγενείς, η πατρίδα, τα κτήματα και γενικά όλα τα ορατά. Η άλλη αλυσίδα είναι αόρατη και εσωτερική. Είναι, δηλαδή, δεμένη η ψυχή, με σκοτεινά δεσμά από τα πονηρά πνεύματα,  εξ αιτίας των οποίων ούτε τον Θεόν να αγαπήσει μπορεί, ούτε να πιστέψει, ούτε να προσευχηθή, όπως θέλει. Διότι, μετά την παράβαση του Αδάμ, όλοι μας συναντάμε μέσα μας αντίσταση σε κάθε καλό και Θεϊκό έργο. Αυτή την αντίσταση και τον πόλεμο, με την Χάρη και την Δύναμη του Χριστού μπορούμε να την καταργήσωμε! Χωρίς όμως την βοήθεια του Θεού,  είναι εντελώς αδύνατο να λυτρώσει κανείς τον εαυτό του, ώστε να ελευθερωθή από την πάλη των λογισμών!

Ο ΑΛΗΘΗΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!!

 

Η ΕΛΛΑΜΨΙΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ!!!

1.Το Φως που έλαμψε στον μακάριο Απόστολο Παύλο, στον δρόμο της Δαμασκού, το Ίδιο Φως με το Οποίο και υψώθηκε ως τον Τρίτο Ουρανό και άκουσε αλάλητα Μυστήρια, δεν ήταν κάποιος φωτισμός νοημάτων και γνώσεως. Ήταν Υποστατική μέσα στην ψυχή έλλαμψη, της Δυνάμεως του Αγαθού Πνεύματος! Την υπερβολική λαμπρότητα Αυτού του Φωτός δεν μπόρεσαν να αντέξουν τα σαρκικά μάτια Του και τυφλώθηκαν! Με Αυτό το Φως, αποκαλύπτεται κάθε γνώση και γνωστοποιείται αληθινά ο Θεός, στην άξια και αγαπώμενη από Αυτόν ψυχή!

«Ο ΥΠΟΚΑΤΩ ΠΑΝΤΩΝ ΩΝ, ΠΟΥ ΠΕΣΕΙΤΑΙ;;»!!!

1.Μπορούμε να πούμε ότι, η κατοικία και η ανάπαυσις του Αγίου Πνεύματος είναι η ταπεινοφροσύνη, η αγάπη, η πραότητα και όλες οι άλλες Εντολές του Χριστού μας! Εκείνος που θέλει να φθάσει μέσω όλων αυτών των αρετών, στην τελειότητα, ας κάνει σύντροφό του την προσευχή! Μέσω της προσευχής, αποκτά όλες τις αρετές, αλλά και την μητέρα τους, που είναι η ταπεινοφροσύνη! Ο ταπεινός δεν πέφτει ποτέ! Πού, δηλαδή, να πέσει εκείνος που έχει τον εαυτό του κάτω από όλους;; Ώστε η υψηλοφροσύνη είναι μεγάλη κατάπτωση, ενώ αντίθετα μεγάλη εξύψωση και μεγάλο αξίωμα είναι η ταπεινοφροσύνη!

«ΟΥΚ ΑΞΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑΝ ΔΟΞΑΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΝΑΙ ΕΙΣ ΗΜΑΣ» (Ρωμ.Η’18’)!!!

1. Οι Άγιοι Μάρτυρες, αφού υπέφεραν πολλά βασανιστήρια και έδειξαν καρτερία μέχρι το θάνατο, έγιναν άξιοι γιά τα στεφάνια και την δόξα! Και όσο περισσότερα και σκληρότερα ήταν τα βάσανα που υπέφεραν, τόσο περισσότερη δόξα και παρρησία απέκτησαν ενώπιον του Θεού! Κατά τον ίδιο τρόπο, και οι ψυχές που παραδόθηκαν σε διάφορες θλίψεις (είτε εξ   ανθρώπων, είτε εκ σωματικών ασθενειών), εάν κάνουν μέχρι τέλους υπομονή και δεν γογγύσουν, θα αξιωθούν τα ίδια στεφάνια και την ίδια παρρησία με τους Μάρτυρες! Και γιά όλα αυτά, όχι μόνο στο μέλλον θα απολαύσουν από τον Θεό, αλλά και εδώ θα αξιωθούν την παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος!

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΣΟΦΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ!!

 

1. Όπως η ενέργεια των παθών, του σκότους και της αμαρτίας, θα κατοικήσει σε άνθρωπο που είναι γεμάτος από σαρκικό φρόνημα, έτσι και η ενέργεια του Φωτεινού Πνεύματος θα κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο που αγιάσθηκε! Ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πολύ δύσκολο να εφαρμοσθή εξ αιτίας της ανθρώπινης αδυναμίας. Ύστερα όμως από την παρουσία του Χριστού, ανοίχθηκε η θύρα της Χάριτος σε όσους πίστεψαν αληθινά και χορηγείται σ’ αυτούς Δύναμη Θεού και η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος!

2. Αλλά και τώρα, η ψυχή που δεν αξιώθηκε να έχει Ένοικο τον Κύριο, ούτε κατασκηνωμένη μέσα της την Δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ευρίσκεται ακόμη στο σκοτάδι. Σ’ εκείνους όμως που επιφοίτησε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, σ’ αυτούς ο Κύριος κατοικεί! Πόσο μεγάλη αγαθότητα έδειξε ο Θεός στην ανθρώπινη φύση, και πόσο έχει ταπεινώσει την αμαρτία! Έτσι, όταν η ψυχή συζούσε με την κακία των παθών, ήταν ένα μ’ αυτήν και δεν μπορούσε να κάνει το καλό που ήθελε να κάνει. Τώρα όμως, που η Δύναμη και η Χάρη του Θεού επισκέφθηκε την ψυχή και την αγίασε, έγινε ένα το Θέλημα του Θεού και το θέλημα της ψυχής!

ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ, ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ!!

 

 

1. Εκείνος που περιμένει να λάβει από τον Θεόν το σπόρο της Χάριτος, πρέπει πρώτα να καθαρίζει τη γη της καρδιάς του, ώστε να πέσει ο σπόρος του Αγίου Πνεύματος, γιά να δώσει πολλαπλασίους καρπούς. Εάν δεν γίνει πρωτύτερα αυτό και δεν καθαρίσει τον εαυτό του από κάθε μολυσμό σαρκικό και πνευματικό, είναι ακόμη σάρκα και ευρίσκεται μακριά από την αληθινή ζωή.

2. Από όλες τις πλευρές πρέπει να παρατηρούμε τα τεχνάσματα και τα κακούργα σχέδια του εχθρού. Διότι ο σατανάς φροντίζει και γίνεται και άγγελος φωτός ακόμη, ώστε όλους να τους οδηγήσει στην απώλεια. Έτσι ο σατανάς στους προσευχομένους προξενεί έπαρση, στους νηστεύοντας οίηση, στους αξιωθέντας Θείου Φωτός εμφανίζεται σαν άγγελος φωτός, γιά να τους ρίξει στην πλάνη. Δηλαδή στους πάντες τα πάντα μεταχειρίζεται, γιά να τους υποσκελίσει. Γι’ αυτό, με πολλή προσοχή πρέπει να φυλάγουμε την καρδιά μας, να μην πλανηθή και αντί κατοικητήριο του Θεού γίνει κατοικητήριο των δαιμόνων.

Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΕΙΑΣ ΠΡΟΑΙΡΕΣΕΩΣ!!

 

Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ!!

 

1.Συμβαίνει πολλές φορές να σου μιλάει με λογισμούς ο σατανάς και να σου λέει: «Κοίταξε πόσα κακά έργα έχεις κάνει... Η ψυχή σου είναι γεμάτη ανομίες, βαρύνεσαι με πολλές και βαρύτατες αμαρτίες…». Μη σε ξεγελάει μ’ αυτά ο σατανάς και με πρόφαση ταπεινώσεως σε σπρώχνει στην απελπισία. Εσύ λοιπόν αποκρίσου του: «Ναι, αλλά έχω γραπτές τις διαβεβαιώσεις του Θεού, που λέει: “Δεν επιθυμώ το θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει με τη μετάνοια και να έχει ζωή!”». Γιατί εξ άλλου κατέβηκε o Θεός στη γη; Γιά να σώσει τους αμαρτωλούς και να φωτίσει αυτούς που ζουν στο σκοτάδι και να δώσει ζωή στους νεκρούς από την αμαρτία!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΩΣ!!

1.Η ψυχή, που δεν έχει την ακρίβεια του τρόπου ζωής και που δεν δέχθηκε ακόμη την αίσθηση του αyιασμού της καρδιάς, ας πενθεί και ας ζητεί θερμά από τον Κύριο να της δοθη αυτό το αγαθό, και η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Κατά το Νόμο, εκείνοι που έπεσαν σε σωματικά αμαρτήματα, πρώτα επιτιμώνται από τον Ιερέα, με στέρηση της Θείας Κοινωνίας. Όσοι όμως δεν είχαν στη ζωή τους τέτοια αμαρτήματα και είναι καθαροί, προβιβάζονται ακόμη και στην Ιερωσύνη και μπορούν να τοποθετούνται μέσα στο Θυσιαστήριο, σαν Λειτουργοί του Κυρίου. Η Αγία Τριάδα κατοικεί μέσα στην καθαρή ψυχή, όσο είναι κατάλληλος και δεκτικός ο άνθρωπος. Όταν όμως αλλάξει πορεία ο άνθρωπος και λυπήσει το Άγιο Πνεύμα, συστέλλονται η Θεία Χάρη, η Αγάπη και κάθε Αγαθή Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Στερείται ο νους την πνευματική ευφροσύνη και παραδίδεται σε θλίψεις και πειρασμούς, μέχρις ότου ορθοποδήσει και πάλι η ψυχή. Κατόπιν, αφού δείξει τη μετάνοια με εξομολόγηση και ταπείνωση, πάλι αξιώνεται της Θείας Χάριτος και απολαμβάνει ευφροσύνη περισσότερο από πρώτα. Αντίθετα, αν δεν λυπήσει το Άγιο Πνεύμα, τότε προκόπτει η ψυχή και προχωρεί από δόξα σε δόξα και από ανάπαυση σε τελειότερη ανάπαυση και συγκαταριθμείται στους τελείους εργάτες και αμέμπτους λειτουργούς του Χριστού, στην Αιώνια Βασιλεία Του!

ΟΙ ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΝΗΣ ΠΥΛΗΣ!!

1. Οι ψυχές που αγαπούν τον Θεόν και την αλήθεια, δεν υποφέρουν ούτε την παραμικρή ελάττωση της αγάπης τους προς τον Κύριον. Αλλά, καρφωμένες ολοκληρωτικά στο Σταυρό Του, αισθάνονται μέσα τους την Πνευματική προκοπή! Πληγωμένες λοιπόν από τον πόθο Του, κι’ αν ακόμη αξιωθούν Θεία Μυστήρια και μετάσχουν ευφροσύνης και Χάριτος, δεν έχουν πεποίθηση στον εαυτό τους, ούτε νομίζουν ότι είναι τίποτε! Αλλά, όσο αξιώνονται πνευματικά χαρίσματα, τόσο επιζητούν τα Ουράνια. Και όσο περισσότερη προκοπή αισθάνονται, τόσο περισσότερο επιθυμούν τα Θεία!

ΙΕΡΑΙ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΝΗΠΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΣ!!

 

1. Διπλός είναι ο πόλεμος των Χριστιανών και διπλή η πάλη. Από τη μιά, με όσα βλέπουν τα μάτια τους, που ερεθίζουν και γαργαλίζουν την ψυχή και την προκαλούν να δένεται εμπαθώς μαζί τους και να ευχαριστείται με αυτά. Και από την άλλη, με τις αρχές και εξουσίες του φοβερού κοσμοκράτορα.

 

2.Η λαμπρότητα που υπήρχε στο πρόσωπο του Μωϋσή, ήταν τύπος της αληθινής λαμπρότητας του Παναγίου Πνεύματος! Όπως τότε, δεν μπορούσε να κοιτάξει κανείς στο πρόσωπο του Μωϋσή, έτσι και τώρα, τη λαμπρότητα αυτή που λάμπει στις ψυχές των Χριστιανών, δεν μπορεί να την υπομείνει το σκοτάδι των παθών, αλλά διώχνεται από την ανταύγειά της και φεύγει.

ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!!

 

1. Ας προσπαθήσωμε με πόθο, να πιούμε το πνευματικό και Θεϊκό κρασί, και να μεθύσωμε με νηφάλια μέθη, ώστε, όπως εκείνοι που πίνουν πολύ κρασί και λένε ύστερα πολλά λόγια, έτσι και εμείς, αφού πιούμε χορταστικά από το πνευματικό αυτό κρασί, να διηγούμεθα τα Θεία Μυστήρια! «Καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον» (Ψαλμ.ΚΒ΄5')!!!

 

2. Πτωχή «τω πνεύματι», είναι εκείνη η ψυχή, που γνωρίζει καλά τα τραύματά της και το σκοτάδι των παθών που την περικυκλώνει, και ζητάει συνεχώς τη λύτρωση από τον Κύριο. Διότι, επειδή δεν ευχαριστείται στα τραύματα και τους μώλωπες των παθών της και δεν δικαιολογεί τα σφάλματά της, ο Κύριος έρχεται και τη γιατρεύει και της αποκαθιστά το κάλλος της! Αυτή η ψυχή είναι μακάρια! Αλλοίμονο, όμως, σε εκείνη την ψυχή που δεν έχει συναίσθηση των τραυμάτων της... Αυτή την ψυχή, ο Αγαθός Ιατρός, δεν την θεραπεύει, διότι δεν Τον αναζητά, νομίζοντας ότι είναι υγιής. Λέει, λοιπόν, ο Κύριος: «Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες » (Λουκ.Ε΄31΄)!!!

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ!!

 

1. Να γνωρίζεις ότι, τα σχετικά με τη Θεία Χάρη έχουν ως εξής: Ας υποθέσουμε ότι, η τελειότητα έχει δώδεκα σκαλοπάτια. Συμβαίνει λοιπόν να φθάση κάποιος και στο δωδέκατο σκαλοπάτι, αλλά πάλι υποχωρεί η Θεία Χάρη και κατεβαίνει ένα σκαλοπάτι, σταματώντας στο ενδέκατο. Σε αυτό το σκαλί, και να ακούει και να μιλάει και να φροντίζει γιά κάτι, ο συγκεκριμένος χαριτωμένος αγωνιστής, μπορεί. Αν όμως έμενε στο δωδέκατο σκαλοπάτι, θα ήταν εκστατικός, και δεν θα εφρόντιζε γιά τους αδελφούς του ούτε θα ασχολείτο με τη διακονία του λόγου!

2. Ο Κύριος είπε: «Όταν θα έλθη Εκείνος, το Πνεύμα της Αληθείας, θα σας οδηγήση σε όλη την Αλήθεια!». Εκείνος λοιπόν θα προσευχηθή και Εκείνος θα κλάψη. Γιατί, όπως λέει ο Απόστολος: «Εμείς δεν ξέρουμε να προσευχηθούμε όπως πρέπει, αλλά το Άγιο Πνεύμα, το Ίδιο, μεσιτεύει γιά εμάς με στεναγμούς αλαλήτους»! Διότι, μόνο στο Άγιο Πνεύμα είναι φανερό το Θέλημα του Θεού. Και όταν, κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, επιφοίτησε ο Παράκλητος και η Δύναμη του Αγαθού Πνεύματος σκήνωσε στις ψυχές των Αποστόλων, αφαιρέθηκε από αυτούς το κάλυμμα της κακίας, καταργήθηκαν τα πάθη και ξεσκεπάσθηκαν τα μάτια της καρδιάς τους! Και αφού γέμισαν από σοφία και έγιναν τέλειοι από το Άγιο Πνεύμα, έμαθαν, πώς να πράττουν το Θέλημα του Θεού!

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΤΕΛΕΙΟΥΣ!!

1.Εκείνοι που αξιώθηκαν να γίνουν τέκνα Θεού, και έχουν τον Χριστό μέσα τους, περιθάλπονται στα βάθη της καρδιάς τους από την Θεία Χάρη! Συμβαίνει, δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί, ως να ευρίσκωνται σε Βασιλικό δείπνο, να ευφραίνωνται και να χαίρωνται με κάποια ανέκφραστη και ανείπωτη αγαλλίαση! Και άλλοτε, ως νεόνυμφοι, να νοιώθουν πνευματική ηδονή, ενώ άλλοτε, ως ασώματοι Άγγελοι, να αισθάνωνται τόση ελαφρότητα στο σώμα τους, ώστε να νομίζουν ότι δεν έχουν σώμα! Και άλλοτε πάλι, το Άγιο Πνεύμα, άναψε μέσα τους τόση αγάπη, ενωμένη με ανείπωτη ηδονή, ώστε, εάν ήταν δυνατόν, κάθε άνθρωπο να τον αγκαλιάσουν, χωρίς να ξεχωρίζουν καλό ή κακό! Άλλοτε δε, τόσο πολύ εξουδενώνουν τον εαυτό τους, ώστε να νομίζουν ότι κανένας δεν είναι παρακάτω από αυτούς, αλλά ότι είναι τελευταίοι απ’ όλους! Πότε τους κυκλώνει μεγάλη γαλήνη και ησυχία και τους αγκαλιάζει η ειρήνη και τους κυριεύει μιά θαυμαστή πνευματική ηδονή, και πότε γεμίζουν σύνεση και Θεία σοφία και ανεξιχνίαστη πνευματική γνώση! Και γενικά, δέχονται τόση σοφία από τη Χάρη του Χριστού, όπου δεν μπορεί καμμιά γλώσσα να διηγηθή!

Ο ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!!

1. Η Γεύση του Θεού δεν έχει κορεσμό ή τέλος! Αλλά όσο γεύεται και απολαμβάνει κανείς αυτά τα άπειρα πνευματικά αγαθά τόσο θεωρεί τον εαυτό του νηστικό και πτωχό. Οι Χριστιανοί δεν θεωρούν πολύτιμη τη ζωή τους, αλλά νοιώθουν να είναι ένα μηδενικό μπροστά στον Θεόν και θεωρούν τον εαυτό τους δούλο όλων των ανθρώπων. Πολύ «χαίρεται» και «αναπαύεται» ο Θεός, με μία τέτοια ταπεινή ψυχή. Αν λοιπόν έχει κανείς κάποιο καλό ή και είναι πνευματικά πλούσιος, να μη νομίζει ότι είναι κάτι ή έχει κάτι. Διότι ο Κύριος «σιχαίνεται» την οίηση η οποία έχει διώξει τον άνθρωπο από τον Παράδεισο. Σκέψου ότι, ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς «εκένωσε» τον Εαυτό Του παίρνοντας δούλου μορφή και σταυρώθηκε και συγκαταριθμήθηκε μεταξύ των κακούργων. Αν έτσι έγινε με τον Θεόν, εσύ το σκουλήκι ο άνθρωπος, που είσαι τελείως ακάθαρτος, πώς έχεις μεγάλη ιδέα γιά τον εαυτό σου και υπερηφανεύεσαι;; Αν έχεις λοιπόν, κάτι καλό που έλαβες από τον Θεόν, να λες: «Αυτό δεν είναι δικό μου, από  Άλλον το πήρα, και αν Αυτός θέλει, θα μου το πάρει πίσω». Έτσι κάθε καλό να το αποδίδεις στον Κύριον και κάθε κακό στον εαυτό σου!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΝΤΩΣ ΑΓΙΟΣ!!

 

 1. Άγιος είναι εκείνος, που καθάρισε τελείως τον εσωτερικό του άνθρωπο! Κάποιος αδελφός, ενώ προσευχόταν μαζί με άλλους αδελφούς, αιχμαλωτίσθηκε από τη Θεία δύναμη, και με αρπαγή του νου του είδε την Άνω Ιερουσαλήμ και τα εκεί Φωτεινά Κατοικητήρια και Φως άπειρο και ανέκφραστο, και άκουσε φωνή, ότι αυτός είναι ο Τόπος της Αναπαύσεως των δικαίων! Μετά από αυτό, υπερηφανεύθηκε και, νομίζοντας τον εαυτό του σπουδαίο, έπεσε σε βάθος αμαρτιών και κυριεύθηκε από πολλά κακά. Αν λοιπόν αυτός έπαθε τέτοια, πώς είναι δυνατόν ο καθένας να λέει, «αφού νηστεύω και ζω σαν ξένος και δίνω ελεημοσύνη και έχω φυλαχθή από πορνεία, κλοπή και τα όμοια, άραγε είμαι άγιος»; Διότι, τελειότητα δεν είναι μόνον η αποχή από τα φανερά κακά, αλλά κυρίως η κάθαρση της διανοίας!

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΓΝΩΣΙΣ!!

1. Μερικοί επαναπαύονται, ότι έχουν τόση Χάρη Θεού μέσα τους, ώστε να μπορούν να συγκρατούν τον εαυτό τους και να μη τους νικά η αμαρτία που κατοικεί μέσα τους. Και όταν το πιστεύσουν αυτό, στην αρχή έχουν προσευχή νηφάλια και ανάπαυση, έπειτα όμως επηρεάζονται από ακαθάρτους λογισμούς και δελεάζονται από την αμαρτία. Έτσι οι επιπόλαιοι, όταν έννοιωσαν μέσα τους την ενέργεια της Θείας Χάριτος, νόμισαν ότι, ελευθερώθηκαν γιά πάντα από την αμαρτία, ενώ οι διακριτικοί και νουνεχείς προσέχουν πάρα πολύ διότι, ακόμη και όταν κατοικεί μέσα τους η Χάρη του Θεού και πάλι μπορεί να ταραχθούν, με την παραμικρή απροσεξία, από αισχρούς και ατόπους λογισμούς.