1. Διπλός είναι ο πόλεμος των Χριστιανών και διπλή η πάλη. Από τη μιά, με όσα βλέπουν τα μάτια τους, που ερεθίζουν και γαργαλίζουν την ψυχή και την προκαλούν να δένεται εμπαθώς μαζί τους και να ευχαριστείται με αυτά. Και από την άλλη, με τις αρχές και εξουσίες του φοβερού κοσμοκράτορα.
2.Η λαμπρότητα που υπήρχε στο πρόσωπο του Μωϋσή, ήταν τύπος της αληθινής λαμπρότητας του Παναγίου Πνεύματος! Όπως τότε, δεν μπορούσε να κοιτάξει κανείς στο πρόσωπο του Μωϋσή, έτσι και τώρα, τη λαμπρότητα αυτή που λάμπει στις ψυχές των Χριστιανών, δεν μπορεί να την υπομείνει το σκοτάδι των παθών, αλλά διώχνεται από την ανταύγειά της και φεύγει.
3.Στο Χριστιανό που αγαπάει την αλήθεια και το Θεό, που γεύθηκε την Επουράνια γλυκύτητα και έχει ενωμένη με την ψυχή του τη Θεία Χάρη, και που παρέδωσε όλο τον εαυτό του στα θελήματά Της, είναι μισητά όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου. Γιατί αυτός, έγινε ανώτερος από όλα τα πράγματα του κόσμου! Και δεν μπορούν να τον κυριεύσουν ούτε τα πλούτη, ούτε οι τιμές και οι δόξες και τα όμοια. Διότι, αυτός έλαβε πείρα άλλου πλούτου και άλλης τιμής και δόξης, τρέφεται ψυχικά με άφθαρτη ηδονή και έχει την πληρότητα της κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος!
4.Ο άνθρωπος αυτός, έχει τόση διαφορά από τους άλλους ανθρώπους στη σύνεση, στη γνώση και διάκριση, όση έχει ο λογικός ποιμένας από τα άλογα ζώα που ποιμαίνει! Διότι μετέχει άλλου Πνεύματος και Σοφίας, διαφορετικής του κόσμου τούτου. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος αυτός, διαφέρει από όλους τους ανθρώπους που έχουν το πνεύμα του κόσμου και γνωρίζει τον καθένα από που ορμώμενος μιλάει, που στηρίζεται, και ανάμεσα σε ποιούς ευρίσκεται! Αυτόν, όμως, δεν μπορεί να τον εξετάζει και να τον καταλαβαίνει κανείς, από όσους έχουν το πνεύμα του κόσμου. Μόνον από τους ομοίους του, που έχουν το Άγιο Πνεύμα γίνεται αντιληπτός!
5. Είναι αδύνατο να λάβει κανείς το Πανάγιο Πνεύμα με άλλον τρόπο, εάν δεν αποξενωθή ολότελα από τα πράγματα του κόσμου τούτου και δεν αφιερωθή στην επιδίωξη της αγάπης του Χριστού και αξιωθή να γίνει ένα πνεύμα με τον Κύριο! Η ψυχή που είναι δεμένη έστω και με κάτι από τα πράγματα του κόσμου τούτου και κλίνει προς αυτό, δεν είναι δυνατόν να διαφύγει και να μήν περάσει από το σκότος των πονηρών δαιμόνων.
Μελέτημα 25ο
Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος,
50 Ομιλίες Πνευματικές.
