Κοντά στην Νερατζιώτισσα, ζούσε ένα ανδρόγυνο. Ο άνδρας ήταν μέθυσος και ό,τι χρήματα έβγαζε τα σπαταλούσε στο ποτό. Η γυναίκα του ήταν παράλυτη και κατάκοιτη. Εκτός από το να μιλάει, δεν μπορούσε καμμία άλλη κίνηση να κάνει, οπότε φυσικό ήταν, όχι μόνο να μην μπορεί να κάνει τις εργασίες του σπιτιού, αλλά να μην μπορεί να ανταποκριθή ούτε σε θέματα προσωπικής αυτοεξυπηρετήσεως.
Η γυναίκα αυτή, όμως, είχε βρει το δικό της επίγειο άγγελο!!
Κάποια μέρα, την επισκέφθηκε μιά αδελφική της φίλη και είδε με έκπληξη το σπίτι τακτοποιημένο και μιά στοίβα από ρούχα, πλυμένα και σιδερωμένα. Αμέσως, ρώτησε με απορία την κατάκοιτη γυναίκα:
«Ποιός τα τακτοποίησε όλα αυτά τα ρούχα;»