Εκείνος που απόκτησε τους καρπούς της αγάπης με το ζήλο του, δεν χωρίζεται από αυτή, ακόμη και αν υποφέρει μύρια κακά. Θα σε πείσει γι’ αυτό, ο Στέφανος ο μαθητής του Χριστού (και οι όμοιοί του μάρτυρες), που προσευχόταν γιά εκείνους που τον εφόνευαν και ζητούσε, ο Θεός να τους συγχωρήσει, επειδή ενεργούσαν έτσι, από άγνοια (Πράξεις Ζ΄60΄)!
Αν ιδίωμα της αγάπης είναι η μακροθυμία και η χρηστότητα (Α΄Κορινθ. ΙΓ΄4΄), τότε εκείνος που οργίζεται και θυμώνει και ενεργεί δόλια, είναι φανερό ότι αποξενώνεται από την αγάπη. Και όποιος είναι ξένος προς την αγάπη, είναι ξένος από τον Θεόν, αφού ο Θεός είναι Αγάπη (Α΄Ιωάνν. Δ΄8΄)!
