Η ΑΓΙΑ ΑΠΛΟΤΗΣ, ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΚΟΣΜΟΝ ΟΛΙΓΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΟΦΩΝ!!!

 

<<Να σας πω τώ­ρα τί α­πλό­τη­τα εί­χα­με ε­κεί­να τα χρό­νια;

Θα γε­λά­σε­τε...

«Μου λέ­ει κά­πο­τε ο Δι­οι­κη­τής μου (ήταν Συν­ταγ­μα­τάρ­χης):
“Δεν μου λες, παι­δί μου, Ι­ά­κω­βε, τί ώ­ρα εί­ναι;”.
Τώ­ρα ε­γώ πού δεν ή­ξε­ρα την ώ­ρα, τί να του πω;
"Γιά να μην του πω ό­τι δεν ξέ­ρω", σκέ­φθη­κα, "ας του πω μιά ώρα, αλλά αυ­τός θα κοι­τά­ξη το ρο­λόϊ..."
Λέω λοιπόν στον Διοικητή:
“H ώ­ρα είναι τέσ­σε­ρις”.
Και τότε αυτός μου λέει:
“Πά­ρε τo κο­ρί­τσι, να μας πή την ώ­ρα”.
Και εγώ του απαντώ:
“Με κο­ρί­τσια ε­γώ δεν μι­λά­ω, κύ­ρι­ε Συν­ταγ­μα­τάρ­χα. Ε­γώ έ­χω προορισμό, θα πά­ω στο Μο­ναστήρι, ε­γώ α­πό παι­δί με κο­ρί­τσια δεν μι­λά­ω...”.
Και ο Διοικητής μου λέει:
“Κα­λά, πά­ρε το 14 στο τη­λέ­φω­νο (Αυτός ή­ταν ο α­ριθ­μός γιά την ώ­ρα)”.
Παίρ­νω και λέ­ει α­πό μέ­σα μιά λε­πτή κο­ρι­τσί­στι­κη φω­νή:
“Εί­κο­σι”.
Tότε, πα­ρα­τά­ω α­μέ­σως κά­τω το ακουστικό...
“Τί εί­πε το κορίτσι;”, με ρωτάει ο Δι­οι­κη­τής.
“Με συγχωρείτε, κύ­ρι­ε Δι­οι­κη­τά, μιά κο­πέλ­λα φώ­να­ξε εί­κο­σι”.
Αυτός τότε κα­τά­λα­βε ό­τι, η ώ­ρα ή­ταν 8:00»!!! 

Και πό­σα και πό­σα (άλ­λα τέ­τοι­α γε­γο­νό­τα).

Ε­κεί­να τα χρό­νια μπο­ρεί να ή­μα­σθαν α­πλά παι­διά και πτω­χοί άνθρωποι, αλ­λά εί­χα­με τι­μή και η­θι­κή! Ό,τι μας έλε­γαν οι γο­νείς μας το κάναμε!>>!!!

Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης (1920-1991).

 

Πηγή: «Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ (ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ - ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ)», Ενωμένη Ρωμηοσύνη.