Ο μεγάλος Γάλλος ποιητής Μπουαλώ, ήταν υπερήφανος για τους στίχους που έγραφε και δεν θεωρούσε κανέναν άλλον, εφάμιλλό του. Μια μέρα συνάντησε στο δρόμο έναν συγγενή του, που μόλις είχε βγει από την ταβέρνα και παραπατούσε από το μεθύσι.
«Δεν ντρέπεσαι…», άρχισε να του λέει ο Μπουαλώ, «για το κατάντημά σου;».