Όσοι από εμάς, που έχουν ασπρίσει τα μαλλιά μας (ή και έχουν πέσει…), αναπολούμε τα περασμένα «έχουμε να διηγηθούμε (τουλάχιστον) μιά ιστορία των παιδικών μας παιχνιδιών στις παλιές γειτονιές του '70 και του '80, τότε που μιά μπάλα, μιά πέτρα ή απλά οι φίλοι μας αρκούσαν για να μας κάνουν τα πιο ευτυχισμένα πιτσιρίκια της γης. Σε έναν κόσμο που μπορούσες ως παιδί να χαρείς το παιχνίδι έξω από το σπίτι ανέμελος, με λιγοστούς κινδύνους και ακόμα λιγότερα αυτοκίνητα, με περισσότερο ήσυχους δρόμους και δεκάδες αλάνες, χωράφια και ελεύθερους χώρους.
