«ΜΕΤΑ ΣΤΡΕΒΛΟΥ ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙΣ» (Ψαλμ. ΙΖ’27’)!!!

 «Οί περί τόν ἂρχοντα φαῦλοι καί τόν ἐκείνου συνδιαβάλλουσι τρόπον»!!

 Μέγας Φώτιος (820-893 μ.Χ.).

Η ΑΠΑΛΗ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΙΚΑ!!

 

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ!!!

 

Διηγείται ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης:

 “ Όταν ο Ιερέας βγάζει μερίδες και μνημονεύει τα ονόματα των πιστών στην Ιερά Πρόθεση, κατεβαίνει Άγγελος Κυρίου και παίρνει την μνημόνευση αυτή και την πηγαίνει και την εναποθέτει στο Θρόνο του Δεσπότου Χριστού, ως προσευχή γι` αυτούς που μνημονεύθηκαν.

Σκεφθήτε, λοιπόν, τί αξία έχει να σας μνημονεύσουν στην Αγία Πρόθεση.

Κάποια φορά, είχα ξεχάσει να μνημονεύσω στους κεκοιμημένους τη μητέρα μου, που ήταν αγία γυναίκα. Όταν τελείωσα την Θεία Λειτουργία και πήγα στο κελλάκι μου, εκεί που καθόμουν, ήλθε η ψυχή της μητέρας μου και μου είπε με παράπονο:

«Πάτερ-Ιάκωβε, δε με μνημόνευσες σήμερα…».

ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ!!!

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

«Με την αγάπη και ένας που είναι αγριότερος από θηρίο, γίνεται πιό ήμερος και από το πρόβατο»!!!

 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.).

Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΩΪΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ!

 

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΛΑ!!!

 

«ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ»

             Στην Ελλάδα, οι Γερμανοί προσπάθησαν από την πρώτη στιγμή να λεηλατήσουν τους πόρους της Χώρας, όχι μόνο γιά τις ανάγκες των κατοχικών στρατευμάτων, αλλά γενικότερα γιά την κατακτητική τους προσπάθεια...

Οι μέθοδοι είναι γενικά γνωστές: Κατασχέσεις, επιτάξεις, κυκλοφορία ακάλυπτου νομίσματος, επιβάρυνση της Χώρας με υπέρμετρα «έξοδα κατοχής»... Λίγο τους ενδιέφερε το αντίκτυπο όλων αυτών, όσον αφορά την καταστροφική και απαίσια εντύπωση, που θα δημιουργούσαν απέναντι στον ντόπιο πληθυσμό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Άξονας εξασφάλισε, από μία ήδη πτωχή Χώρα με ελάχιστα έσοδα, τον εναπομείναντα, από τον καταστροφικό πόλεμο, εθνικό Της πλούτο, γιά την στήριξη της πολεμικής του προσπάθειας  

Τον Μάϊο του 1941, η έλλειψη τροφίμων ήταν φανερή στην Αθήνα και μέχρι τον Ιούνιο και στην Ελληνική επαρχία. Τον Ιούλιο 1941, ο Αμερικανός Πρεσβευτής στην Ελλάδα Μακ Βη, έκανε λόγο γιά «πορεία προς την πείνα».

Στο ιδιόχειρο ημερολόγιο του Δ. Βουτυρά, διαβάζουμε:

ΑΞΙΟ ΒΛΑΣΤΑΡΙ ΤΟΥ, Ο… ΣΟΙΜΠΛΕ…!

 

Ο ΔΙΧΩΣ ΘΕΟΝ ΚΟΣΜΟΣ…!

 

ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ … ΕΓΚΩΜΙΟΝ…!

  Το 1995, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», αναδημοσίευσε συνέντευξη, που είχε πρωτοδημοσιευθή το 1945, δηλαδή, αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέντευξη, ένας Ελβετός δημοσιογράφος, ερωτά κάποιον ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της Χώρας του, μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που αυτή υπέστη.

Η ερώτηση ήταν η εξής:

«Και τώρα τί σκοπεύετε να κάνετε;;; Νικηθήκατε... Ο κόσμος σας μισεί... Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε... Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως Έθνος;;;»

ΤΟ ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ… ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΣΠΑΝΙΑ ΥΠΗΡΧΕ…

 

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ γ.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ:

  

    «Κάποτε, ένας ασκητής ο οποίος ασκήτευε στο βουνό του Σολομώντος, άκουσε ότι ο Άγιος Δημήτριος αναβλύζει άφθονο μύρο, από τον Τάφο Του.

    Δεν το πίστευε, και αναρωτιόταν:
    «Γιατί, ν’ αναβλύζει από τον Τάφο του Αγίου Δημητρίου μύρο και όχι από τους Τά­φους τόσων άλλων Μεγάλων και Ξακουστών Μαρτύ­ρων, που υπέ­φεραν φρικτότερα και σκληρότερα μαρτύ­ρια από τον Άγιο Δημή­τριο;».
    Μία νύκτα, αφού εδιάβασε ο α­σκη­τής την Ακολουθία του, έπεσε να ξεκουρασθή.
    Σε όνειρο, ευρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, μέσα στο Ι.Ναό του Αγίου Δημητρίου και βλέπει μπροστά του έναν άνθρω­πο, που κρατούσε τα κλειδιά του Τάφου του Αγίου. Τότε, ταπεινά τον παρεκάλεσε:
    «Άνοιξε μου, σε παρακαλώ, να προσκυ­νήσω».

«ΠΙΣΤΟΙ ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ»!!

 

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ !

 

 Η Οία από το κάστρο.

«ΣΤΑΥΡΕ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ…» (Από τον Παρακλ. Κανόνα του Τ. Σταυρού)!!!

 

«ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΦΟΒΟΥ» (Εκκλ. ΙΒ’13’)!!!

 

«Όπου υπάρχει ο φόβος του Θεού, πολύ εύκολα εξαλείφεται μία κακή συνήθεια, έστω και αν είναι μακροχρόνια»!!!

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.).

ΟΤΑΝ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ!!

 

«ΜΟΝΟΣ ΜΟΝΩ ΘΕΩ»!!!

 

 Κάποτε, είπε ο Γέροντας Αρσένιος ο Σπηλαιώτης:

“Ευρισκόμουν μόνος στον Άγιο Βασίλειο, και δεν ξέρω πώς, ένας προσκυνητής από τον Πειραιά ευρέθηκε έξω από την καλύβα μου. Τον εδέχθηκα και του πρότεινα αν θέλει να διανυκτερεύσει.

«Όχι-όχι, φεύγω, πώς μπορείς, πάτερ και ζεις σ’ αυτά τα βράχια; Εγώ και να με δέσεις, θα κόψω το σχοινί να φύγω…», απάντησε ο Πειραιώτης.

«ΔΙΗΛΘΟΜΕΝ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΣ…» (Ψαλμ. ΞΕ’12’)!!!

 

«ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ» (εκ της Θ. Λειτουργίας)!!!

 

«Αυτός που αναπαύει τους ανθρώπους ως αδελφούς του, ευχαριστεί τον Θεόν».

 Όσιος Ισαάκ ο Σύρος (ΣΤ´αιώνας).

ΕΙΜΕΘΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;;; ΑΣ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΩΜΕ!!!

 

ΚΑΛΟΖΥΓΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!

     Ένας “Μάρτυρας του Ιεχωβά” (ή ακριβέστερα χιλιαστής…!), εκάθησε στο διπλανό κάθισμα του φίλου μου, στο λεωφορείο. Ο προσηλυτισμός ξεκίνησε, ενώ τα φυλλάδια πήγαιναν και ερχόντουσαν… Κάποια στιγμή ο φίλος μου, δεν άντεξε και του λέει:
    «Εσείς, αγαπητέ, δεν διδάσκετε ότι, μόνο 144.000 “πιστοί” θα πάνε στον Παράδεισο;;».
      «Βέβαια! Το λέει η Αγία Γραφή!», απαντάει αυτός, με κομπασμό και σιγουριά.

«ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝ ΤΙΜΗ ΩΝ» (Ψαλμ. ΜΗ’13’)!!!

 

«…ΜΕΤΑ ΗΣΥΧΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ…» (Β’ Θεσσαλ. Γ’12’)!!!

 

«Το μόνο που ωφελεί,
είναι η πνευματική συζήτηση και συνομιλία.
Από όλες τις άλλες κουβέντες,
προτιμότερη είναι η ησυχία»!!!

Όσιος Θαλάσσιος,

«Φιλοκαλία Μεταφρ.» Β’,σ.276.

 

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ ΣΟΦΙΑΣ!

«Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙΝ» (Α’ Ιωάνν. Δ’8’)!!!

 

«ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΟΥΚ ΕΙΔΕ… Α ΗΤΟΙΜΑΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ…»(Α’Κορ.Β’9’)

 

Διηγείται ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης:

        “ Κάποτε διάβαζα το βίο του Άγιου Σεραφείμ του Σαρώφ και στο σημείο που έλεγε ο Άγιος ότι είδε τα σκηνώματα του Παραδείσου, «εν τη οικία του Πατρός μου πολλαί μοναί εισί», τότε λέω:
        «Πώς να είναι άραγε, Θεέ μου, αυτές οι Μονές;»!
        Ξαφνικά, μου έπεσε το βιβλίο από τα χέρια και ευρέθηκα σ’ ένα ωραίο μέρος. Μπροστά μου ήταν ένας δρόμος κατάφυτος με βιολέτες, όλες το ίδιο ύψος και πυκνοφυτεμένες, ευωδιαστές και δίπλα μου εστεκόταν ένας Γέροντας, ο Άγιος Δαβίδ ήταν.
       Ήθελα να προχωρήσω και εδίσταζα να μην σπάσω τα λουλούδια. Έλεγα, μάλιστα, «ποιός τα εφύτεψε τόσο πυκνά; Αν ήταν λίγο αραιότερα, θα έβαζα το πόδι μου ανάμεσα και δε θα τα έσπαζα», και εδίσταζα να προχωρήσω.
         Τότε μου λέει ο Γέροντας (ο Άγιος Δαβίδ):

«ΕIΣΕΛΘΕΤΕ ΔΙA ΤHΣ ΣΤΕΝHΣ ΠΥΛΗΣ» (ΜΑΤΘ. Z’ 13’)!!!

 

«ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ» (Ιωάνν. ΙΑ’25΄)!!!

 

 «Η επιστήμη έχει την δυνατότητα, να προσθέσει μέσα από την εξέλιξή της, χρόνια στην ζωή μας. Μόνο ο Χριστός, όμως, μπορεί να προσθέσει ΖΩΗ, στα χρόνια μας»!!!

 

Ντοστογιέφσκι (1821-1881).

«ΑΝΕΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ ΧΑΟΣ»!!

«ΕΣ ΑΥΡΙΟΝ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ»...!

 

Ο Αρχίας, ο άρχοντας των Θηβών (ένας από τους τρεις Θηβαίους ολιγαρχικούς που κατέλαβαν την εξουσία της Θήβας το 382 π.Χ. με την βοήθεια της Σπάρτης), διασκέδαζε στο σπίτι ενός φίλου του. Κατά την διάρκεια του συμποσίου, κάποιος υπηρέτης του, του έφερε εμπιστευτικά μία σπουδαία επιστολή. Ο Αρχίας, όμως, επροτίμησε να συνεχίσει την διασκέδασή του και άφησε την επιστολή να τη διαβάσει την επόμενη μέρα, λέγοντας την παροιμιώδη φράση:

 «Ες αύριον τα σπουδαία».

«ΕΣΤΙ ΔΕ ΠΙΣΤΙΣ ΕΛΠΙΖΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ» (Εβρ. ΙΑ’1’)!!!

 

ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, ΟΤΑΝ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΑΓΩΝΙΖΩΜΕΘΑ ΣΩΣΤΑ.

Σε μία μικρή συνάθροιση με λαϊκούς, ένας ευλαβής νέος είπε στο γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη (συνασκητή του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή):

«Παππού, σε παρακαλώ να εύχεσαι γιά μένα».

«Πώς σε λένε;», τον ερώτησε ο γέροντας.

«Με λένε Ανδρέα», αποκρίθηκε ο νέος.

«Εγώ, να εύχωμαι γιά τον Ανδρέα, αλλά γιά να πιάσει η δική μου προσευχή, πρέπει να ενδιαφέρεται και να εύχεται και ο Ανδρέας γιά τον εαυτό του.

Ο Άγιος Αντώνιος λέει: “Ούτε εγώ σε ελεώ ούτε ο Θεός σε ελεεί, αν δεν ελεήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου”»!

«Δηλαδή, Γέροντα;» ερώτησε πάλι ο νέος.

«ΤΟ ΕΠΙΕΙΚΕΣ ΥΜΩΝ ΓΝΩΣΘΗΤΩ ΠΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ» (ΦΙΛΙΠ. Δ’,5’)!!!

 

ΟΤΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΦΩΣ!!

 

«Κάποτε, επισκέφθηκε ένας ευλογημένος Γέροντας, το κελλί ενός συνασκητή του, το οποίο ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό και είπε: “ Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα ασκητή,  έτσι είναι και το κελλί του”!!

«ΟΙ ΔΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΕΣΤΑΥΡΩΣΑΝ» (Γαλ. Ε’24’)!!!

 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

 

Ένας αγιορείτης ασκητής έστειλε τον υποτακτικό του να πουλήσει το εργόχειρο τους στις Καρυές. Εκεί ο υποτακτικός, άκουσε στο Πρωτάτο ωραιότατες ψαλμωδίες και ύμνους.

Στην επιστροφή του, λέει στον γέροντά του:

«Γέροντα έχω ένα λογισμό: Εμείς εδώ πέρα στην έρημο δεν δοξάζουμε τον Θεό, δεν κάνουμε τίποτα. Να δεις πώς εκεί υμνούν τον Θεό με ψαλμωδίες και χορωδίες… Εμείς εδώ μόνο κομποσχοίνι, μόνο “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με”».

Λέει, τότε, ο διορατικός και σοφός γέροντας στον υποτακτικό του:

«Ας πάμε παιδί μου, να δούμε, πώς προσεύχονται εκεί οι Πατέρες».

ΠΑΝΤΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ!!!

 

«ΤΗΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑΝ ΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ» (Μεγαλυνάριον της Θεοτόκου)!!!

 

«Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΡΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ» (Λαϊκή παροιμία).

 

Κάποτε, ωδηγούσαν κάποιον στην φυλακή και τον ερώτησαν, ποιά είναι η τελευταία του επιθυμία.

Αυτός απάντησε:

«Φέρτε, την μητέρα μου εδώ να τιμωρηθή, βλέποντάς με να οδηγούμαι στην φυλακή»…

Εκείνοι απόρησαν και τον ερώτησαν:

«Γιατί να τιμωρηθή μ’ αυτόν τον τρόπο η μητέρα σου;;».

Kαι εκείνος απάντησε:

«ΠΡΟΣΕΥΞΑΙ ΤΩ ΠΑΤΡΙ ΣΟΥ…» (Ματθ. ΣΤ’6’)!!!

 

Η ΙΕΡΟΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΡΙΑ!!!

 

Πιστεύομε ακράδαντα στον Τρισυπόστατον και Προαιώνιον Θεόν:

1. Τον Πατέρα!!!

2. Τον Υιόν!!!

3. Και το Άγιον Πνεύμα!!!

 

Υπάρχουν τρία στοιχεία στη ζωή, που, αν φύγουν, δεν επιστρέφουν ποτέ:

1. Ο Χρόνος.

2. Τα Λόγια.

3. Η Ευκαιρία.

 

Υπάρχουν τρία στοιχεία στη ζωή που μπορούν να καταστρέψουν έναν άνθρωπο;

1. Ο Θυμός.

2. Η Έπαρση.

3. Η Άρνηση της Συγχώρησης και της Συγγνώμης.

 

«ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ… ΠΑΡΑΙΤΟΥ» (Τιτ. Γ’10’)!!!

 

«ΜΕΤΑ (ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ) ΚΡΙΣΙΣ» (Εβραίους Θ’27’)!!!

 

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει:

• Γιά το πόσο μεγάλο σπίτι είχαμε, αλλά γιά το πόσους φιλοξενήσαμε σε αυτό!
• Ούτε γιά τα ακριβά μας ρούχα, αλλά γιά το πόσους φτωχούς ντύσαμε!
• Ούτε γιά τις αποδοχές μας και τα πλούτη μας, αλλά γιά τη νομιμότητα που τα αποκτήσαμε και το πώς τα διαχειρισθήκαμε!

«ΙΔΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙΡΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ» (Ρωμ. ΙΓ’12’)!!!

 

 

«ΑΠΕΙΡΕΣ ΔΟΞΕΣ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ»!!!

 (ΚΑΛΟΓΝΩΜΗ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ ΜΑΣ)!!

 Κάποτε ένας φωτισμένος Γέροντας έλεγε:

 Προσέξετε μη γκρινιάζετε! Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεόν… Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο! Να θυμάσθε, αυτό που έκαναν οι παλαιότεροι:

Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε, το «Καλημέρα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»!

Εγνώριζαν πώς να ζήσουν!! Μήπως δεν είχαν και τότε βάσανα, ασθένειες και φτώχεια;;

«ΜΕΙΝΑΤΕ ΕΝ ΕΜΟΙ, ΚΑΓΩ ΕΝ ΥΜΙΝ» (Ιωάνν. ΙΕ’,4’)!!!

 

«ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΘΕΩ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ ΚΑΙ ΜΑΜΩΝΑ»(Ματθ. ΣΤ’24')

 

Όταν οι Ρωμαίοι ενίκησαν τον βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, του επέβαλλαν, μεταξύ των άλλων, να τους παραδώσει και τον μισό στόλο του. Ο Αντίοχος χάρηκε, που θα του έμενε ο άλλος μισός. Όταν όμως ήλθε η στιγμή να εφαρμοσθή αυτός ο όρος, είδε με οδυνηρή έκπληξη τους Ρωμαίους, να πριονίζουν στη μέση όλα τα καράβια του! Μ’ αυτόν τον σκληρό τρόπο οι νικητές, εξευτέλισαν τον ηττημένο βασιλιά και τον κατέστρεψαν τελείως…

«ΝΙΚΗΣΑΤΩ ΣΟΥ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΛΕΟΣ»!!!

 

 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ!!

 

    Ένα απόγευμα, ανάμεσα στους πολλούς που πήγαν να εξομολογηθούν και να πουν μικρά και ασήμαντα, κατά τη γνώμη τους αμαρτήματα, επήγε και ένα φοβερός ληστής, ο οποίος ήταν πολύ σκυθρωπός. Είπε και αυτός τα αμαρτήματα του, τα οποία όμως ήταν πολλά και μεγάλα.
    Όταν εξομολογήθηκαν όλοι, ο πνευματικός τους κάλεσε γιά να τους συμβουλεύσει:
    «Θέλω να σας βάλω έναν κανόνα. Εσείς από εδώ, και δείχνει τους ανθρώπους που εξομολογήθηκαν μικρά αμαρτήματα, θα πάρετε από μία μικρή πετρούλα και θα την ρίξετε όσο μπορείτε πιο μακριά. Και εσύ, λέει στον ληστή, πάρε αυτόν εδώ τον ογκόλιθο και πέταξε τον, όσο μπορείς πιο μακριά».
    Αφού έκαναν όλοι αυτό που τους υπέδειξε ο πνευματικός, συνέχισε λέγοντας τους: