<<Ένας αδελφός Μοναχός εζήτησε από τον Αββά Ησαΐα λόγο ψυχωφελή, και ο Αγιασμένος και σοφός Γέροντας, του αποκρίθηκε:
«Αν θέλης να ακολουθήσης τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, να τηρής τους Λόγους Του!
Ο παλαιός άνθρωπος να ακολουθήση τον Κύριον και εις τον Σταυρό!
Από όλους εκείνους πού σε κατεβάζουν από τον Τίμιο Σταυρό, οφείλεις να ξεκόψης ως την ώρα του θανάτου σου και έτσι να μπορής να υποφέρης την έσχατη εξουδένωσι, να μπορής να αναπαύης και να παρηγορής ακόμη και εκείνους πού σου έκαμαν κακό και να έχης κλειστό με σιωπή το στόμα σου, δίχως να κρίνης κανέναν μέσα εις την καρδιά σου!
Η κούρασι, η πτωχεία, η ξενιτεία, η ανδρεία και η σιωπή γεννούν την ταπεινοφροσύνη, και η ταπεινοφροσύνη πάλι, διώχνει πολλές αμαρτίες· ενώ γιά εκείνον πού δεν μπορεί να τηρήση όλα αυτά, είναι μάταιη εντελώς και η φυγή του από τον κόσμο!
Μίσησε όλα τα πράγματα του κόσμου, και ιδίως την ανάπαυσι του σώματος, διότι αυτά σε έκαμαν εχθρό του Θεού… Διότι, όπως ακριβώς ο άνθρωπος πού έχει έναν εχθρό κάνει πόλεμο μαζί του, έτσι και εμείς οφείλουμε να πολεμούμε το κορμί μας και να μην το αφήνουμε να εύρη πουθενά ανάπαυσι!>>!!!
Γεροντικόν!
