<<Θα σημειώσω ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά πού είδα ιδίοις όμμασι στον π.Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, τον Αριστέα Αυτόν της νοεράς αθλήσεως:
«Όταν κάποτε έφευγα από το Ησυχαστήριό Του και τον χαιρετούσα, μου ζήτησε να ταχυδρομήσω ένα γράμμα, στον φάκελο του οποίου έγραφε εκείνη την στιγμή, την σύστασι. Ενώ όμως έγραφε, ετελείωσε το στυλό Του και του προσέφερα αμέσως το δικό μου γιά να ολοκληρώση. Όταν τελείωσε, καμάρωσε το μολυβάκι μου, γιατί τάχα έγραφε πολύ καλά.
Τότε, του είπα να το κρατήση γιά δικό Του.
Αυτός δεν εδέχθη, αλλά μου είπε να Τού αγοράσω ένα παρόμοιο μολύβι.
Του υποσχέθηκα ότι θα φροντίσω, και μάλιστα σύντομα, γιατί την επομένη θα έφευγε κάποιος από την Νέα Σκήτη γιά τον κόσμο. Τον εχαιρέτησα και έφυγα γιά την Νέα Σκήτη, όπου έμενα. Το βράδυ αργά, ενώ αγρυπνούσαμε στην αυλή μας, άκουσα να κτυπά η εξώπορτα και άνοιξα. Τότε είδα με έκπληξι τον πατέρα Εφραίμ, πού μου είπε επιτακτικά:
“Ιωσήφ, σε παρακαλώ, να μη μου παραγγείλης το μολύβι πού είπαμε, διότι δεν επήρα ευλογία από τον Γέροντά μου”!
Και έφυγε αμέσως χωρίς καμμία άλλη λέξι…»!
Ο λόγος, όμως, δεν ήταν η ευλογία του Γέροντά Του, ο οποίος τότε ήταν ασθενής και δεν μπορούσε να συνεννοηθή μαζύ του. Ο πραγματικός λόγος της αναιρέσεως της παραγγελίας, ήταν η άρνησι της αυτάρεσκης επιθυμίας του, σε κάτι πού θέλησε. Γι’ αυτό βάδισε δυόμιση ή τρείς ώρες και μάλιστα γύρω στα μεσάνυχτα!
Όλη η ζωή Αυτού Του Γίγαντα, ήταν γεμάτη από τέτοιου είδους αθλήματα! Αν και δεν ευρήκε ακριβή παράδοσι στον Γέροντά Του και στην συνοδεία Του, δεν αμέλησε να αναζητά και να ενδιαφέρεται γιά τον κύριο σκοπό της Μοναστικής παραδόσεως! Και ευρήκε ό,τι ζητούσε κατά την πρόθεσι και τον πόθο Του στον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, το οποίο και φύλαξε με ακρίβεια και πιστότητα μέχρι τέλους>>!!!
Πηγή: «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης»!
Έκδοσι, Ι.Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», σελ.10.
