1. Οι Άγιοι Μάρτυρες, αφού υπέφεραν πολλά βασανιστήρια και έδειξαν καρτερία μέχρι το θάνατο, έγιναν άξιοι γιά τα στεφάνια και την δόξα! Και όσο περισσότερα και σκληρότερα ήταν τα βάσανα που υπέφεραν, τόσο περισσότερη δόξα και παρρησία απέκτησαν ενώπιον του Θεού! Κατά τον ίδιο τρόπο, και οι ψυχές που παραδόθηκαν σε διάφορες θλίψεις (είτε εξ ανθρώπων, είτε εκ σωματικών ασθενειών), εάν κάνουν μέχρι τέλους υπομονή και δεν γογγύσουν, θα αξιωθούν τα ίδια στεφάνια και την ίδια παρρησία με τους Μάρτυρες! Και γιά όλα αυτά, όχι μόνο στο μέλλον θα απολαύσουν από τον Θεό, αλλά και εδώ θα αξιωθούν την παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος!
2. Επειδή ο δρόμος που οδηγεί στην Ουράνια ζωή είναι ομολογουμένως στενός και γεμάτος θλίψεις, και είναι λίγοι εκείνοι που τον βαδίζουν, γι’ αυτό πρέπει γιά χάρη της ελπίδας του Ουρανού, να υπομένουμε σταθερά κάθε δοκιμασία του πονηρού. Τα παθήματα του καιρού τούτου δεν ισοσταθμίζουν την δόξα που μέλλει να μας δοθή! Όταν ήμασθε στον κόσμο, δεν μας έβρισκαν τόσοι πειρασμοί, αλλά μας βρίσκουν τώρα που ήλθαμε να υπηρετήσουμε τον Θεό. Τούτο συμβαίνει, επειδή φθονεί ο εχθρός την ανταπόδοση, που ελπίζουμε από τον Θεό. Και θέλει να βάλει μέσα στις ψυχές μας την χαύνωση και την ραθυμία, γιά να μη ζήσουμε ευαρεστούντες τον Θεό και αξιωθούμε την Βασιλεία Του. Ας θυμηθούμε ότι, και Εκείνος έτσι πέρασε σ’ αυτόν τον κόσμο, υβριζόμενος, διωκόμενος, εμπαιζόμενος και τέλος θανατώθηκε με ατιμωτικό τρόπο επάνω στον Σταυρό!!
3. Εάν θέλουμε να υποφέρουμε με ευκολία την κάθε θλίψη και τους πειρασμούς, ας έχουμε εμπρός στα μάτια μας πάντοτε τον θάνατο γιά Χάρη του Χριστού μας! Τέτοια εντολή έχουμε, να σηκώνουμε το σταυρό μας και να Τον ακολουθούμε πρόθυμοι και έτοιμοι γιά τον θάνατο! Διότι, εκείνος που επιθυμεί να πεθάνει γιά τον Χριστό, καθόλου δεν θα δυσκολευθή στα επίπονα και λυπηρά! Και όποιος θέλει να γίνει κληρονόμος του Χριστού, πρέπει να επιθυμεί και τα πάθη Του με ζήλο!!
Μελέτημα 31ο
Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος,
50 Ομιλίες Πνευματικές.
