Ένας ανθρωπολόγος, πρότεινε σε μία παρέα παιδιών, κάποιου χωριού της Αφρικανικής Ηπείρου, να παίξουν το εξής παιγνίδι:
Έβαλε ένα καλάθι γεμάτο γλυκά και ώριμα φρούτα δίπλα σε ένα δένδρο και είπε στα παιδιά, ότι όποιος κατάφερνε να φθάσει πρώτος στο δένδρο θα λάμβανε ως βραβείο όλο το καλάθι με τα φρούτα.
Εκείνα, αμέσως, δέχθηκαν με χαρά να παίξουν, κοιτώντας με λαχτάρα τα φρούτα.
Ο ανθρωπολόγος, μάζεψε τότε τα παιδιά, μακριά από το δένδρο και όταν τους έδωσε το σύνθημα να τρέξουν, εκείνα… ξαφνικά… πιάσθηκαν χέρι-χέρι και έτρεξαν όλα μαζί προς το δένδρο!! Μόλις έφθασαν στο δένδρο, πανηγύρισαν γιά την νίκη τους και, όλα μαζί πήραν το καλάθι με τα φρούτα και μοιράζοντας τα, τά απόλαυσαν ευτυχισμένα!!
Όταν τα ερώτησε γιατί έτρεξαν με τέτοιο τρόπο, ενώ θα μπορούσε να νικήσει ένας, και να τα απολαύσει μόνος του εκείνα τα φρούτα, του απήντησαν:
«Πώς γίνεται, κύριε, ένας από εμάς να είναι ευτυχισμένος, όταν την ίδια στιγμή, όλοι οι άλλοι θα είναι στενοχωρημένοι;;;»!!!
