Κάποιο κορίτσι επέστρεψε μόνο του, το βράδυ στο σπίτι του. Έπρεπε όμως να περάσει από ένα σκοτεινό σοκάκι, το οποίο ήταν γνωστό γιά τα κρούσματα βίας που είχαν συμβή στο πρόσφατο παρελθόν.
Προσευχήθηκε, λοιπόν, και άρχισε να διασχίζει το σκοτεινό δρομάκι.
Στα μέσα του δρόμου, είδε, από μακριά, κάποια ύποπτη μορφή που ερχόταν κατά πάνω της… Εκείνη, προχώρησε ατάραχη, αλλά πάντα προσευχόμενη. Αυτός ο τύπος κοίταξε προς την κατεύθυνση της κοπέλας, διασταυρώθηκαν τα βλέμματά τους, και συνέχισαν τελικά διαφορετικές πορείες. Το κορίτσι βγήκε από το σοκάκι και έφτασε τελικά με ασφάλεια στο σπίτι της.
Την επομένη ημέρα το πρωΐ, στα τοπικά νέα, η κοπέλα άκουσε, με έκπληξη, γιά κάποια επίθεση εναντίον μιάς γυναίκας, στο δρομάκι εκείνο που διέσχισε την νύκτα, επιστρέφοντας στο σπίτι της. Πήγε, λοιπόν, στην αστυνομία και ανέφερε πως συνάντησε και αναγνώρισε κάποιο ύποπτο άτομο στο σκοτεινό εκείνο δρομάκι.
Η αστυνομία είχε συλλάβει κάποιους, οπότε ζητήθηκε από το κορίτσι να αναγνωρίσει τον ύποπτο εκείνης της βραδιάς. Και πράγματι έγινε η αναγνώριση!
Όταν ο αστυνομικός ερώτησε τον κρατούμενο, γιατί δεν είχε επιτεθή σ’ αυτό το κορίτσι το οποίο και είχε συναντήσει προηγουμένως, η απάντησή του, δημιούργησε έκπληξη σε όλους και ειδικά στην ίδια την κοπέλα:
«Η πρώτη κοπέλα δεν ήταν μόνη, συνοδευόταν από κάποιον περίεργο και λαμπερό συνοδό…», απήντησε, «οπότε δεν θα ρίσκαρα γιά κανένα λόγο να επιτεθώ σ’ αυτήν»!!
