Μία ημέρα, προς το τέλος της αγίας Τεσσαρακοστής, ο Λαός της Βασιλευούσης, δηλαδή, της Κωνσταντινουπόλεως, επευφημούσε τον Δεσπότη Χριστό μετά ψαλμών και ύμνων!!
Βλέπει, τότε, ο μακάριος Ανδρέας (ο διά Χριστόν Σαλός), κάποιον γέροντα, ωραίο κατά την εξωτερική εμφάνιση, να εισέρχεται εις τον Ιερό Ναό! Πλήθος Λαού τον ακολουθούσε, με άνθη και Σταυρούς, οι οποίοι έλαμπαν ως αστραπή! Μελωδούσαν μέλος τερπνό, ηδύ και σωτήριο! Ο ένας στον άλλο παραχωρούσε το προβάδισμα και όλοι κατευθύνονταν προς τον Άμβωνα! Ο γέροντας εκείνος κατείχε κινύρα (έγχορδο μουσικό όργανο των αρχαίων Εβραίων) και έκρουε τις χορδές συνοδεύοντας τους ψάλτες!
Ο μακάριος Ανδρέας, ετέρπετο από το θέαμα και την ψαλμωδία και εσκίρτησε και είπε:
«Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαβὶδ καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ.
Ἰδού, ἠκούσαμε τὴν Κυρίαν, τὴν Κυριοπρεσβεύτριαν…»!!
Αυτά έλεγε ο Άγιος Ανδρέας, όμως κάποιοι από τους παρευρισκομένους “σοφούς” έλεγαν:
«Πώς, σαλέ; Αναφέρεται στο στίχο αυτό του ψαλμού η Παναγία;
Τί είναι αυτά τα οποία λέγεις;».
Kαι εξ αιτίας της αγνοίας τους, εγέλασαν και αναχώρησαν.
Όμως, ο μακάριος Ανδρέας, τα έλεγε αυτά, επειδή είχε ιδή την Υπεραγία Θεοτόκο, μαζί με τον Δαβίδ και άλλους Προφήτες να έχουν έλθη εκεί!!!
Η Εκκλησία μας, εορτάζει την Μνήμην του Αγίου Ανδρέου
του διά Χριστόν Σαλού, εις τας 28 Μαΐου!!!
Πηγή Κειμένου: nif.gr
