Μία γερόντισσα, αγία ψυχούλα, ζούσε στον Πειραιά μόνη της. Το μοναχοπαίδι της ακολούθησε το δρόμο του Μοναχισμού και αφιερώθηκε εις τον Θεόν! Εκείνη δέχθηκε το γεγονός δοξάζοντας τον Θεόν, γιά την τιμή που έκανε στο παιδί της, αλλά και στην ίδια, παρ’ όλο που απόμεινε μόνη της.
Η γερόντισσα δεν είχε και καλή υγεία, είχε άσθμα που πολύ τη βασάνιζε και πολλές φορές έφθανε κοντά στο θάνατο. Μ’ αυτόν τον αγώνα πέρασαν αρκετά χρόνια. Κάποτε, ο Θεός, βραβεύοντας την πίστι και την αφοσίωσί της σ’ Εκείνον, παραχώρησε και άνοιξαν, προς στιγμήν, τα μάτια της ψυχής της και αξιώθηκε να αντικρύσει τον Άγγελο φύλακα τής ψυχής της! Η φωτεινότητα και η Θεία γλυκύτητά Του, γέμισαν με υπερκόσμια χαρά την ευλαβέστατη γερόντισσα! Τώρα είχε δει με τα μάτια της ότι, στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν μόνη της! Έτσι, προσευχόταν πλέον με μεγαλύτερη πίστι και θερμότητα!
Όμως, η ασθένεια συν τω χρόνω θέριευε...
Κάποτε, ως άνθρωπος λύγισε, χύνοντας πολλά δάκρυα μέσα στον πόνο της... Εκείνη την δύσκολη στιγμή, ξαναφάνηκε χαμογελαστός ο Άγιος Άγγελός της, έτοιμος να την ενισχύση. Η γριούλα όμως τον πρόφθασε και του είπε με πόνο:
«Άγιε μου Άγγελε, παρακάλεσε και συ τον Κύριο, να με πάρη. Δεν αντέχω πλέον…»!
Και εκείνος της απάντησε στοργικά, αλλά σταθερά:
«Πρέπει, γερόντισσα, να κάνης λίγη υπομονή ακόμη»!
Εκείνη δυσκολευόταν να το δεχθή, και τότε ο Άγγελος, πρόσθεσε:
«Κι εγώ κάνω υπομονή τόσα χρόνια και κάθομαι κοντά σου, και στερούμαι τη χαρά του Ουρανού. Κάνε και συ λίγο ακόμη»!!
Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια η γερόντισσα, συγκλονισμένη είπε μέσα απ' την ψυχή της: «Γενηθήτω το Θέλημα τού Κυρίου!»!
Ο Άγιος Άγγελος, από τότε, έπαψε να εμφανίζεται, αλλά τα τελευταία λόγια Του, άφησαν στη γριούλα μία απέραντη γαλήνη και μία θεία παρηγοριά μέχρι τέλους!!
Αυτό το γεγονός, το εμπιστεύθηκε στον Μοναχό γιό της, όταν κατέβηκε μία φορά απ' το Άγιον Όρος, γιά να την επισκεφθή!!!
Πηγή: «Μηνύματα από τον Ουρανό»
