Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020

«ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙ…» (Ιωανν. ΙΖ’ 21’)!!!

 

 «Στην περίπτωση που υπάρχει κάποια εκκλησιαστική αταξία, είναι προτιμότερο να μακροθυμήσωμε, παρά να υπάρξει απόσχιση από το σώμα της Εκκλησίας»!!!

 

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (328-390 μ.Χ.).

            Ο κάθε Χριστιανός, οφείλει ασφαλώς να προσέχει και σε θέματα πίστεως, αλλά και στην ηθική και πνευματική του ζωή.

          Επί πλέον, όμως, οφείλομε να είμεθα μακριά από φανατισμούς και μισαλλοδοξίες, που οδηγούν σε σχίσματα και αποκοπή από το σώμα της Εκκλησίας.

          Αυτή ήταν η εναγώνια «κραυγή» του Κυρίου μας, ως ανθρώπου, προς τον Επουράνιο Πατέρα Του, λίγο προ τού Εκουσίου Πάθους Του, που την διεφύλαξε ο μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, στο ομώνυμο Ευαγγέλιό Του, στο δέκατο έβδομο κεφάλαιο!!

          Εκεί, συγκλονισμένοι μελετούμε την περίφημη Αρχιερατική Προσευχή και έκθαμβοι διαπιστώνομε ότι, η μεγάλη αγωνία του Κυρίου μας ήταν η διαφύλαξη της ενότητας της Εκκλησίας Του!!

          Δυστυχώς, οι ανθρώπινοι εγωισμοί και τα πάθη, έδρασαν καταλυτικά μέσα στην δισχιλιετή ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και από την αρχή της ιδρύσεώς Της μέχρι και σήμερα, πολλά σχίσματα και αιρέσεις ενεφανίσθησαν στους κόλπους Της και προσπάθησαν να καταλύσουν την ενότητά Της…

          Βεβαίως, η Εκκλησία που Κεφαλή Της έχει τον Ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, δεν κινδυνεύει, διότι «πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν Αυτής» (Ματθ. ΙΣΤ’ 18’)!!!

          Αλλοίμονο, όμως, σ’ αυτούς που γίνονται αιτία και αφορμή τέτοιων αποσχιστικών τάσεων και παρασύρουν στις καταστροφικές επιλογές τους περισσοτέρους ή ολιγωτέρους αφελείς, ανυποψιάστους και επιπολαίους…

          Η Εκκλησία, όταν υπάρχει αντικειμενικό και μείζον πρόβλημα διαφυλάσσεται από τον Ίδιο τον Θείο Ιδρυτή Της, που αναδεικνύει φωτισμένους και εμπνευσμένους Εκκλησιαστικούς Πατέρας, οι οποίοι αναλαμβάνουν, ενισχυόμενοι από την Χάρι και την Δύναμη του Θεού, τον Τιτάνιο  αγώνα, κατά των πραγματικών και θανασίμων εχθρών της Πίστεως και της Αληθείας!!

          Επομένως, ταπεινά και ενσυνείδητα, να εργαζώμεθα όλοι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, γιά την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, με επιείκεια και αγάπη και μακροθυμία προς τους αδελφούς μας, και να είμεθα βέβαιοι περί του ότι, στις πραγματικές δυσκολίες, παρεμβαίνει ο Παντοδύναμος Θεός, διότι ιδική Του είναι η Εκκλησία!!!