Κάποιο πνευματικό τέκνο του πατρός Επιφανίου, σημειώνει τα εξής:
“ Θυμάμαι την ακόλουθη συζήτηση με τον Γέροντα, όταν ήμουν υποψήφιος φοιτητής:
«Πάτερ, ένας συνυποψήφιος στο φροντιστήριο, στις συζητήσεις μας, από ’δω το φέρνει, από ’κει το πάει, όλο με παροτρύνει να βρω φιλενάδα. Βέβαια, δεν με επηρεάζει, αλλά με ενοχλεί. Τί να του πω γιά να σταματήσει;».
«Έχει αδελφή ο φίλος σου;», με ρώτησε ο Γέροντας.
Του απάντησα ότι πράγματι έχει αδελφή.
Πες του: «Εντάξει! Θα μου κάνεις όμως ένα χατίρι. Ξέρεις τί καλό παιδί είμαι… Θα μου δώσεις, λοιπόν, γιά ένα βράδυ την αδελφή σου!». Πες του έτσι, και βλέπουμε στην συνέχεια.
Την άλλη μέρα, έθεσα σε άμεση εφαρμογή το “σχέδιο” του Γέροντα.
Ο φίλος μου, άρχισε πάλι τα “συνηθισμένα” του:
«Λοιπόν, φίλε μου», του είπα, «τί να ψάχνω να βρω φιλενάδα; Δεν μου δίνεις γιά απόψε την αδελφή σου; Και μετά βλέπουμε…».
Ο φίλος μου, τραβήχθηκε προς τα πίσω, σοκαρισμένος! Και αμέσως αντέδρασε:
«Ε, όχι ρε και την αδελφή μου! Τί, το περάσαμε;».
«Γιατί όχι την αδελφή σου;», απάντησα εγώ. «Μήπως και η άλλη, την οποία θες εσύ να βρω, δεν είναι αδελφή ή κόρη κάποιου; Γιατί, την αδελφή του άλλου την θέλεις γιά “διασκεδάσεις” και την δική σου την προστατεύεις; Βλέπεις ότι είσαι λάθος;»!!
Από τότε, το φιλαράκι μου, “σφίγγα” περί φιλενάδας! Χαρούμενος κι εγώ επήγα και ανέφερα το αποτέλεσμα στον Γέροντα:
«Γέροντα, το “σχέδιο” έδρασε σαν κεραυνός»!
Και ο Γέροντας, είπε χαμογελαστός:
«Εμ, τί νόμιζε ο νεαρός…». ”!!
