Ένας νέος μεγάλωσε στο σπίτι με καλές αρχές κοντά στο φτωχό πατέρα του, που με τον μικρό μισθό που έπαιρνε ως σιδηροδρομικός, κατόρθωσε να τον μορφώσει και να τον στείλει και στο Πανεπιστήμιο της γειτονικής πόλης.
Εκεί, δυστυχώς, ο νεαρός έμπλεξε με κακές συναναστροφές και κατεστράφη και ηθικώς αλλά και οικονομικώς!
Ο πατέρας του προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τον επαναφέρει στην αρχική ηθική κατάσταση, αλλά ο νέος δεν ήθελε να τον ακούσει.
Κάποτε, ο νέος αρρώστησε βαρειά και δυστυχώς έφθασε στα τελευταία του…
Τότε, θυμήθηκε τον πατέρα του και του έστειλε ένα χειρόγραφο σημείωμα, που έλεγε:
«Πατέρα, να μην έλθης στην κηδεία μου. Δεν θέλω οι φίλοι μου να καταλάβουν, ότι ο πατέρας μου ήταν ένας φτωχός και άσημος σιδηροδρομικός…».
Πόσο φοβερό πράγμα είναι ο ηθικός ξεπεσμός συνδυασμένος με την κενοδοξία…
