<< Όποτε μπορώ, ξεμακρύνω από την ταραχή της σημερινής ζωής. Κάθουμαι στο σπίτι μου, μακρυά από τον κόσμο. Ζωγραφίζω κανένα εικόνισμα, γράφω καμμιά ιστορία ή καμμιά σκέψη γιά τον εαυτό μου, φιλοτεχνώ κανένα χειρόγραφο, ή κουβεντιάζω με κανέναν απλόν άνθρωπο που δεν τρέχει γιά ν’ αρπάξη πολλά λεφτά, και είναι ήσυχος και βλογημένος.
Κάθουμαι όσο μπορώ, μακρυά από τον φουρτουνιασμένο κόσμο και από τις ψεύτικες απολαύσεις του, και ζω με τους απλούς και ήσυχους χριστιανούς, με «τα τέκνα της ειρήνης» >>!!
Φώτης Κόντογλου (1896-1965)
