«Οι δαίμονες δεν γνωρίζουν το μέλλον. Αυτό είναι γνωστό μόνο εις τον Θεόν και σε όσα από τα λογικά του πλάσματα θέλει Εκείνος, να το αποκαλύψη. Ωστόσο, όπως οι έξυπνοι και έμπειροι άνθρωποι, από τα γεγονότα του παρελθόντος ή του παρόντος, μπορούν να προβλέψουν συμπερασματικά όσα θα γίνουν εις το μέλλον, έτσι και τα πονηρά πνεύματα, πανούργα και πολύπειρα καθώς είναι, μπορούν μερικές φορές να μαντέψουν σωστά και να προβλέψουν το μέλλον. Συχνά όμως λαθεύουν.
Πιο συχνά λένε ψέμματα. Μερικές φορές αναγγέλλουν ότι, θα γίνη κάτι, που έχει ήδη προγνωσθή εις τον κόσμο των πνευμάτων, αλλά δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθή εις τον κόσμο των ανθρώπων.
Γιά παράδειγμα, πριν βρουν οι πειρασμοί τον δίκαιο Ιώβ, οι δαίμονες που έλαβαν την άδεια από τον Θεόν, να προξενήσουν αυτούς τους πειρασμούς, τους εγνώριζαν.
Οι δαίμονες, τα όποια γεγονότα πρόκειται να συμβούν, τα συμπεραίνουν, αλλά δεν τα προγνωρίζουν. Επομένως, αν καμμιά φορά λένε κάτι το αληθινό, ούτε τότε να μην τους θαυμάζη κανείς.
Διότι και οι ιατροί, έχοντας πείρα των παθήσεων, όταν διαπιστώσουν ότι κάποιος πάσχει από μία αρρώστια, που την είχαν συναντήσει προηγουμένως και σε άλλους, αναθυμούνται και προλέγουν από συνήθεια την εξέλιξί της.
Αλλά και οι κυβερνήτες των πλοίων και οι γεωργοί το ίδιο κάνουν. Βλέποντας τις ατμοσφαιρικές συνθήκες, προλέγουν από πείρα, την εξέλιξι του καιρού προς το χειρότερο ή προς το καλλίτερο. Έτσι δεν μπορεί να πει κανείς ότι, προλέγουν από Θεία έμπνευσι, αλλά από την πείρα και την συνήθεια»!!!
Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ (1807-1867).