Κάποιος αδελφός, ερώτησε τον γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη (τον συνασκητή του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή):
«Παππού, από την Αγία Γραφή, τί να διαβάσουμε περισσότερο;».
Και ο απλοϊκός και σοφός γέροντας απάντησε ως εξής:
«Παιδί μου, όλη η Αγία Γραφή είναι Θεόπνευστη και πρέπει να Την διαβάζουμε. Από την Παλαιά Διαθήκη, ειδικά, πρέπει να διαβάζουμε το Ψαλτήρι. Είναι πολύ δυνατή προσευχή!»!
Και συνέχισε ο γέρων:
«Η ανάγνωση είναι και αυτή ένα είδος προσευχής!
Εμείς κάθε ημέρα διαβάζαμε ένα δύο Κεφάλαια από την Αγία Γραφή και μετά διαβάζαμε Πατερικά βιβλία. Όσο γιά τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο, τον κρατάγαμε πάντα στην μασχάλη μας! Και άλλο βιβλίο να μην έχεις, ο Ισαάκ ο Σύρος φθάνει! Τα λέει όλα!
Όμως, διαβάζαμε και την Κλίμακα, Αββά
Δωρόθεο, Ευεργεντινό, Άγιο Μακάριο και τους βίους των Αγίων μας! Όταν
διαβάζουμε μάλιστα τους βίους των Αγίων,
κερδίζουμε δύο πράγματα: Πρώτον, το παράδειγμα των αγώνων τους μας ξυπνά από
την νάρκη της αμέλειας, και δεύτερον, οι Άγιοι, όταν διαβάζουμε το βίο τους με
ευλάβεια, πρεσβεύουν στον Κύριο γιά εμάς!»!