Είπε κάποιος γέροντας:
<<Λίγο-λίγο, συνήθισε την καρδιά σου να λέει γιά τον κάθε ένα από τους αδελφούς:
«Στ' αλήθεια, αυτός είναι πιο προχωρημένος από εμένα, στον δρόμο του Θεού».
Και πάλι να λέει:
«Αυτός είναι καλλίτερος από εμένα».
Και έτσι, σιγά-σιγά, θα φθάσεις στο σημείο να βάζεις τον εαυτό σου κάτω από όλους, και τότε θα κατοικήσει μέσα σου το Πνεύμα του Θεού!
Ενώ, εάν περιφρονήσεις κάποιον άνθρωπο, φεύγει η Χάρις του Θεού από εσένα και παραδίδεις τον εαυτό σου σε σαρκικούς μολυσμούς και σκληρύνεται η καρδιά σου και δεν θα υπάρχει καμμιά κατάνυξη μέσα σου>>!!
Είπε πάλι ο γέροντας:
<<Αλλοίμονό σου, ψυχή μου, διότι συνήθισες μόνο να ζητάς τον λόγο του Θεού και να τον ακούς και τίποτε να μην κάνεις από όσα ακούς…
Αλλοίμονό σου, σώμα μου, διότι ξέρεις αυτά που σε μολύνουν και πάντοτε αυτά ζητάς, τον χορτασμό και την απόλαυση...
Αλλοίμονο στον νεότερο που γεμίζει την κοιλιά του και δίνει εμπιστοσύνη στο θέλημά του, διότι έτσι είναι μάταιη η απάρνηση του κόσμου που έκανε…>>!!.
