«Μία γυναίκα επήγε να εξομολογηθή εις ένα ασκητήν.
Ο ασκητής, είχεν έναν υποτακτικόν ενάρετον.
Λέγει ο ασκητής του υποτακτικού του:
“Πήγαινε, ώστε να εξομολογηθή η γυναίκα”.
Ο υποτακτικός εμάκρυνεν, έως οπού έβλεπε, μα δεν ήκουεν.
Εξωμολογήθη η γυναίκα και έφυγε.
Ύστερα, έρχεται ο υποτακτικός και λέγει του γέροντα:
“Γέροντα, είδα ένα παράδοξον θαύμα. Εκεί οπού εξωμολογείτο η γυναίκα, έβλεπα οπού έβγαιναν φίδια μικρά, βλέπω όμως και εκρέμετο και ένα μεγάλο φίδι. Έκανε να βγη, αλλά και πάλιν ετραβήχθη οπίσω…”.
Λέγει τότε ο γέροντας ασκητής:
“Πήγαινε να την κράξης να έλθη οπίσω γλήγορα”.
Πηγαίνοντας ο υποτακτικός την εύρεν αποθαμένην.
Γυρίζει τότε, πίσω και το λέγει του γέροντός του.
Αυτός μη δυνάμενος να εννοήση το θαύμα, παρεκάλεσε τον Θεόν να του φανερώση αν η γυναίκα εσώθη ή εκολάσθη. Και φαίνεται έμπροσθέν του μία αρκούδα μαύρη και του λέγει:
“Εγώ είμαι εκείνη η γυναίκα οπού εξωμολογήθηκα, και δεν σου εφανέρωσα ένα θανάσιμον αμάρτημα οπού είχα πράξει, και διά τούτο, όλα μου τα αμαρτήματα έμειναν ασυγχώρητα, και με επρόσταξεν ο Κύριος να υπάγω εις την κόλασιν να καίωμαι πάντοτε…”.
Και αμέσως, εξήλθε μία βρώμα ωσάν καπνός και εχάθη από έμπροσθέν του»!!!
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)
«Διδαχή Δ΄ - Διδαχαί και Προφητείαι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού».
