«…Επειδή δεν γνωρίζομεν ούτε την ώραν, ούτε την στιγμήν κατά την οποίαν θα μας καλέση ο Κύριος, πρέπει η ζωή μας να είναι όσο το δυνατόν ειρηνική, επειδή θα μας κρίνη ο Κύριος, όπως μας εύρη την τελευταίαν στιγμήν του βίου μας: “Όπου εύρω σε, ούτω και κρινώ σε”!
Ο Κύριος αναπαύεται εις τους ταπεινούς, τους πράους και ειρηνικούς!
…Να δεικνύης υπομονήν εις όλα, έχων εμπρός σου πάντοτε την ώραν του θανάτου σου και να προσεύχεσαι αδιαλείπτως λέγων την προσευχήν:
“Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν”!
Διαρκώς να την έχης στο στόμα σου και στην καρδιά σου!
Είναι η ανωτέρα προσευχή, από όλας όσας υπάρχουν!»!!!
Άγιος Αθανάσιος ο Χαμακιώτης (1891–1967)
Μέρος επιστολής Του προς πνευματικό Του τέκνο.
