«Όπως το πυρ εξαφανίζει τα ξύλα που το τρέφουν, έτσι και ο θυμός αφανίζει την ψυχή, που τον διατηρεί»!!
Μ. Φωτίου (810-891), «Ο ηγεμών», 89.
Δεν υπάρχει τίποτε καταστροφικώτερο από την εσωτερική καλλιέργεια του θυμού και της μνησικακίας!
Αυτά τα δύο κατατρώγουν και καταστρέφουν την ψυχή, όπως ακριβώς το σαράκι ακόμη και τα πιό ωραία έπιπλα.
Ως εκ τούτου, η διαρκής μας προσοχή έγκειται στην άοκνη προσπάθειά μας, να μην επιτρέπωμε να κλείνει η ημέρα και να υπάρχει κάτι μέσα μας, που να μας χωρίζει από οποιονδήποτε άνθρωπο!
Το καλλίτερο φάρμακο προς τούτο είναι η άμεση συνδιαλλαγή με όλους, μετά από οποιαδήποτε παρεξήγηση!
Ας ζητούμε πρώτοι συγγνώμην ταπεινά, έστω και αν πιστεύωμε, ότι είμεθα ανεύθυνοι διά την συγκεκριμένη ρήξη, ούτως ώστε, να μην υπάρχει το παραμικρό περιθώριο διαταραχής των σχέσεών μας με τους άλλους!
