Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2022

ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΔΙΕΙΣΔΥΣΕΙΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΜΕΓΑΛΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!!

 

1. O μακάριος Μωϋσής, με τη δόξα του Αγίου Πνεύματος, που έλαμπε στο πρόσωπό του, την οποία κανείς άνθρωπος δεν μπορούσε να ατενίσει, προτύπωσε, πώς θα δοξασθούν στην Ανάσταση των Δικαίων, τα σώματα των Αγίων! Ο Μωϋσής, έμεινε στο Όρος σαράντα ημέρες και σαράντα νύκτες, και δεν εγεύθη ούτε τροφή ούτε νερό. Άρα δεχόταν κάποια τροφή, πνευματική! Αυτήν την τροφή γεύονται από τώρα οι Άγιες ψυχές, από το Άγιο Πνεύμα!

 

2. Όταν έπλασε ο Θεός τον Αδάμ, δεν του έβαλε στο σώμα πτερά, όπως στα πουλιά, αφού έμελλε να του δώσει στην Ανάσταση τα πτερά του Αγίου Πνεύματος! Γιά να υψώνεται με αυτά και να αρπάζεται, όπου θέλει το Άγιο Πνεύμα. Αυτά τα πτερά, έχουν δοθή από τώρα στις ψυχές των Αγίων, και τις σηκώνουν ψηλά, προς το Ουράνιο φρόνημα! Με αυτή τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, θα τους βάλει στα δεξιά Του, διότι Του μοιάζουν και είναι παιδιά Του, και θα είναι παντοτινά μαζί Του!

 

3. Θέλημα της ψυχής είναι, να διατηρεί τα μέλη του σώματος αμόλυντα. Να αποκλείσει τον εαυτό της από τους περισπασμούς του κόσμου. Να φυλάξει την καρδιά από κάθε χαμερπή φροντίδα και ηδονή. Τότε, προσφέρεται και η βοήθεια της Θείας Χάριτος. Τί όμως να κάνει ο Θεός σ’ εκείνον, που προσφέρει τον εαυτό του στον κόσμο και τρέχει πίσω από τις ηδονές του;

 

4. Οι πέντε Παρθένες, που αγρύπνησαν και επήραν μέσα στην καρδιά τους το ξένο προς τη φύση Τους λάδι, δηλαδή τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, μπόρεσαν να μπουν μαζί με τον Νυμφίο στον Νυμφώνα! Οι άλλες, οι μωρές, που δεν εφρόντισαν να αποκτήσουν το λάδι αυτό της αγαλλιάσεως μέσα στις καρδιές τους, όσο ήταν ακόμη στη ζωή, κλείσθηκαν έξω του Νυμφώνος της Βασιλείας. Διότι δεν έδωκαν όλη την αγάπη τους στον Επουράνιο Νυμφίο. Διότι οι ψυχές που ζητούν τον αγιασμό του Αγίου Πνεύματος, που είναι ξένος προς την ανθρώπινη φύση, ανάβουν όλη την αγάπη τους γιά το Χριστό! Προς Αυτόν βαδίζουν, εις Αυτόν προσεύχονται, Αυτόν σκέπτονται και μελετούν, και έχουν απoμακρυνθή απ’ όλα τα άλλα!

 

5. Η κακία είναι κάτι το ξένο γιά την ανθρώπινη φύση, αλλά με την παράβαση του Αδάμ την δεχθήκαμε, και με τον καιρό, έγινε δεύτερη φύση σ’ εμάς... Εάν δεν διώξουμε από μέσα μας την κακία, με πολλή προσευχή και πίστη και αποστροφή των πραγμάτων του κόσμου, δεν αποκτάμε την αρχική καθαρότητα και δεν μπορούμε να επιτύχουμε την Επουράνια Βασιλεία.

 

Μελέτημα 16ον
Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος,
50 Ομιλίες Πνευματικές.