<<Δύο άνθρωποι, χριστιανοί μου, ήλθον μίαν φοράν και εξωμολογήθησαν εις εμέ, Πέτρος και Παύλος τα ονόματά των, και να ιδήτε πως τους εδιώρθωσα, καλά ή κακά... Εγώ σας φανερώνω την καρδίαν μου.
Μου λέγει, λοιπόν, ο Πέτρος:
«Εγώ, πνευματικέ μου, από τον καιρόν οπού εγεννήθηκα έως τώρα, ενήστευα, επροσευχόμην πάντοτε, έκαμνα ελεημοσύνας εις τους πτωχούς, έκτισα Μοναστήρια, Εκκλησίας και άλλα καλά έκαμα. Τον εχθρόν μου, όμως, δεν τον συγχωρώ...»
Εγώ τότε τον αποφάσισα τον Πέτρο διά την κόλασιν.
Έρχεται ο άλλος, ο Παύλος και μου λέγει:
«Εγώ από τον καιρόν οπού εγεννήθηκα ποτέ κανένα καλόν δεν έκαμα, αλλά μάλιστα έχω κάμει τόσα φονικά, επόρνευσα, έκλεψα, έκαψα Εκκλησίας, Μοναστήρια. Όλα τα κακά τα έκαμα, μα τον εχθρόν μου τον συγχωρώ».
Να ιδήτε τί έκαμα εγώ εις αυτόν.
Ευθύς τον αγκάλιασα και τον εφίλησα, του έδωσα και την άδειαν να μεταλάβη!
Καλά τους εδιώρθωσα ή κακά;
Φυσικά θέλετε να με κατηγορήσετε και να μου ειπήτε:
«Ο Πέτρος οπού έκαμε τόσα καλά, και διότι δεν εσυγχώρησε τον εχθρόν του, διά τόσον ολίγον πράγμα τον απεφάσισες διά την κόλασιν;; Και τον Παύλον οπού έκαμεν τόσα κακά, και διότι εσυγχώρει τους εχθρούς του, τον εσυγχώρησες και του έδωκες την άδειαν να μεταλάβη;;»
Ναι, αδελφοί μου, έτσι έκαμα!
Θέλετε να καταλάβετε με τι ομοιάζει ο Πέτρος;
Καθώς μέσα εις 100 οκάδας αλεύρι βάνεις ολίγον προζύμι και εκείνο έχει τόσην δύναμιν , ώστε να γυρίση και τας 100 οκάδας, έτσι είναι και όλα τα καλά εκείνα οπού έκαμεν ο Πέτρος, με εκείνην την ολίγην έχθραν, οπού δεν εσυγχώρησε τον εχθρόν του, τα εγύρισε και τα έκαμε φαρμάκι του διαβόλου, και έτσι τον απεφάσισα διά την κόλασιν…
Ο Παύλος πάλιν με τι ομοιάζει;
Είναι ένας σωρός λιανόξυλα και βάνεις ένα μικρό κερί αναμμένον και καίει όλον τον σωρόν εκείνη η ολίγη φλόγα. Έτσι είναι όλα τα αμαρτήματα του Παύλου, ωσάν τον σωρόν τα λιανόξυλα. Και η συγχώρησις οπού έκαμεν του εχθρού του, είναι ωσάν το κερί, οπού έκαψε όλα τα λιανόξυλα, ήγουν τας αμαρτίας, και τον απεφάσισα διά τον Παράδεισον!>>!
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)
«Διδαχή Δ΄ - Διδαχαί και Προφητείαι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού».
