Κάποιος αδελφός, ερώτησε τον αββά Ματώη:
«Τί να κάνω Αββά, που με στενοχωρεί η γλώσσα μου; Σαν ευρεθώ ανάμεσα σε ανθρώπους, δεν μπορώ να την συγκρατήσω και τους κατακρίνω γιά κάθε κακή πράξη αλλά και τους ελέγχω. Τί να κάνω λοιπόν;».
Και ο Αββάς αποκρίθηκε:
«Εάν δεν μπορείς να κυριαρχήσεις στη γλώσσα σου, πήγαινε να ζήσεις μόνος, γιατί αυτό είναι η αδυναμία σου. Αυτός που μένει μαζί με αδελφούς, δεν πρέπει να είναι τετράγωνος αλλά στρογγυλός, γιά να κυλάει προς όλους»
Και πρόσθεσε ο αββάς Ματώης:
«Το ότι εγώ, ζω μόνος, δεν είναι από αρετή αλλά από αδυναμία… Δυνατοί είναι αυτοί, που βάζουν τον εαυτό τους ανάμεσα σε ανθρώπους!»!!
