«Ἒλεγεν ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων ὅτι: “Εἰ δυνατόν μοι ἦν εὑρεῖν
κελεφόν καί δοῦναι αὐτῷ τό ἐμόν σῶμα καί
λαβεῖν τό αὐτοῦ, ἡδέως εἶχον. Αὕτη γάρ ἐστιν ἡ τελεία ἀγάπη”»!!!
Είναι
δυνατόν η οποιασδήποτε μορφής αγάπη, να συγκριθή με την πραγματική Χριστιανική Αγάπη;;;
Ας
σκεφθούμε για λίγο το μεγαλείο της, μέσα από το συγκλονιστικό αυτό λόγο του
αββά Αγάθωνα!!
Εάν θελήσουμε να εισχωρήσουμε λίγο περισσότερο στα
βαθύτερα νοήματα του, είναι βέβαιο ότι δεν θα τα καταφέρουμε, επειδή το
συγκεκριμένο λόγιο αποτελεί δωρεά του Αγίου Πνεύματος σ’ αυτή την μεγαλειώδη
Ασκητική Προσωπικότητα!!
Ακροθιγώς και μόνο να μείνουμε στα εξωτερικά στοιχεία
του.
Ο αββάς Αγάθων, λοιπόν, είχε φθάσει σε τέτοια μέτρα
αρετής και αγιότητος, ώστε ευχόταν να εύρη ένα λεπρόν, για να του δώσει το
υγιές σώμα του και να λάβει το άρρωστο δικό του!!! Μόνο μέσα από αυτή την
θυσιαστική αγαπητική κίνηση αισθανόταν ότι, θα ανακάλυπτε την τέλεια κατά
Χριστόν αγάπη!!!
Τι μπορούμε να προσθέσουμε εμείς στο μεγαλείο αυτής της
Αγιασμένης Ψυχής και Υπάρξεως!!!
Απλά και μόνο υποκλινόμασθε και αναγνωρίζουμε στο
πρόσωπο του τον άξιο μιμητή του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού!!!
Ο αββάς Αγάθων είναι ένας από
τους πιο ξακουστούς αναχωρητές μεταξύ των Πατέρων της Αιγυπτιακής Ερήμου. Έζησε
πιθανότατα από τα μέσα του 4ου αι. μ.Χ. μέχρι τις αρχές του 5ου
αι. μ.Χ..
Εδημιούργησε μία μικρή ομάδα μαθητών, από τους οποίους οι
πιο γνωστοί είναι δύο, ο Αλέξανδρος και ο Ζωίλος.
Από τα αποφθέγματα που
έχουν διασωθή και αναφέρονται στο όνομα του, πληροφορούμεθα ότι, ήταν προικισμένος
με πολλές και μεγάλες Αρετές, ανάμεσα στις οποίες διακρινόταν κυρίως η τελεία Αγάπη
του και η Διάκρισή του!!
Η μνήμη του εορτάζεται στις 8
Ιανουαρίου.
Αδελφοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί :
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
Πηγή: ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ,
τόμ. 4ος
