Ενώ ευρισκόταν καθ' οδόν, γιά να επισκεφθή μία
χώρα όπου κατοικούσαν ειδωλολάτρες, ο Άγιος Μαρτίνος, Επίσκοπος Γαλατίας,
συνάντησε ένα γεωργό, ο οποίος καθόταν περίλυπος μπροστά στο νεκρό γαϊδουράκι
του και συλλογιζόταν πόσο μάταιη ήταν η διδασκαλία των Χριστιανών. Δεν μπορούσε
να καταλάβη το, πώς του νεκρού ανθρώπου το σώμα, που θα φθαρή στην γη, είναι
δυνατόν ν' αναστηθή άφθαρτο.
Ο Άγιος Μαρτίνος του μίλησε γιά την Παντοδυναμία
του Θεού και ο ειδωλολάτρης του ζήτησε, γιά να πιστέψη, ν’ αναστήση το γαϊδουράκι
του.
Παρ’ όλο που ο Άγιος του εδίδαξε, ότι μόνο οι
άνθρωποι έρχονται σε κρίσι και ανασταίνονται και όχι τα άλογα ζώα, ο ειδωλολάτρης
επέμενε πως, γιά να πεισθή, έπρεπε ν’ αναστήση το γαϊδουράκι του.
Ο Άγιος Μαρτίνος, έστρεψε το βλέμμα του προς τον Ουρανό,
ύψωσε τα χέρια του και προσευχήθηκε: «Κύριε ο Θεός μου, που έγινες αιτία
σωτηρίας γιά όλους τους ανθρώπους, ανάστησε και τούτο το ζώον, γιά να επιστρέψη
και ν’ αποκτήση επίγνωση ο άνθρωπος αυτός, διότι, με αυτό το θαύμα Σου, θα
γνωρίση την Παντοδυναμία Σου και θα πιστεύση σ’ Εσένα».
Δεν πρόλαβε να τελειώση την προσευχή του ο Άγιος
και το γαϊδουράκι σηκώθηκε υγιέστατο και περπάτησε. Το θαύμα αυτό είχε ως
αποτέλεσμα, να πιστέψουν και να βαπτισθούν Χριστιανοί όλοι οι κάτοικοι εκείνης
της Χώρας.
Πηγή:
ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ.
Από
το βιβλίο: «Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων».
Εκδόσεις
"Ο Άγιος Στέφανος".
