Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος, έλεγε σ’ έναν αδιάφορο στην πίστη χωροφύλακα, να μετανοήσει, να εξομολογηθή, να εκκλησιάζεται και να κοινωνεί. Ο χωροφύλακας, όμως, αδιαφορούσε και δεν άκουγε τα λόγια του Αγίου.
Ήλθε όμως εποχή, που ο χωροφύλακας έφυγε, με μετάθεση, από την Αίγινα γιά την Μακεδονία.
Μετά από δώδεκα χρόνια, ο χωροφύλακας επέστρεψε στην Αίγινα. Μάλιστα, επισκέφθηκε και τον Άγιο Νεκτάριο. Όταν Τον συνάντησε, αλληλοασπάσθηκαν, μίλησαν και λίγο πριν χωρίσουν οι δρόμοι τους, ο Άγιος του υπενθύμισε, το πόσο αναγκαίο είναι ο άνθρωπος να μετανοήσει!
Στην συνέχεια ο Χωροφύλακας, πήγε στο καφενείο και ευρήκε τους παλαιούς του φίλους. Στην κουβέντα επάνω, τους ανέφερε και γιά την συνάντηση του με τον Ηγούμενο της Αγίας Τριάδος, τον γέροντα Νεκτάριο και ότι του έκανε μεγάλη εντύπωση ότι, ζει ακόμη...
«Ποιόν Ηγούμενο συνάντησες;», τον ερωτούν με απορία οι φίλοι του.
«Τον Ηγούμενο της Αγίας Τριάδος, τον Νεκτάριο Πενταπόλεως...», απάντησε.
«Μα! Αυτός έχει κοιμηθή εδώ και τρία χρόνια…»!
Ιερή συγκίνηση κατέλαβε τους πάντες, ιδιαίτερα τον χωροφύλακα ο οποίος διεπίστωσε, ότι ο Άγιος Νεκτάριος του είχε παρουσιασθή, γιά να συνετισθή και να μετανοήσει!!