<<Οι άνθρωποι, καταχρηστικώς λέγονται λογικοί. Δεν είναι λογικοί όσοι έμαθαν απλώς τα λόγια από τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν τη λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιό είναι το καλό και ποιό το κακό, και αποφεύγουν τα πονηρά και βλαβερά στην ψυχή, τα δε αγαθά και ψυχωφελή, τα αποκτούν πρόθυμα με την μελέτη και τα εφαρμόζουν με πολλή ευχαριστία προς τον Θεόν! Αυτοί μόνοι πρέπει να λέγονται αληθινά λογικοί άνθρωποι!
Ο αληθινά λογικός άνθρωπος, ένα μόνο ζήλο έχει, να πείθεται και να αρέσει εις τον Θεόν των όλων! Σ’ αυτό και μόνον πρέπει να εκπαιδεύει την ψυχή του, ώστε να αρέσει εις τον Θεόν, ευχαριστώντας γιά την τόσο μεγάλη Του Πρόνοια και Ρύθμιση των όλων, οτιδήποτε και αν του συμβαίνει εις την ζωή του!
Διότι είναι άτοπο, τους μεν ιατρούς, που μας δίδουν και πικρά και δυσάρεστα φάρμακα, να τους ευχαριστούμε γιά την υγεία του σώματός μας, προς τον Θεόν δε να είμεθα αχάριστοι, γιά τα πράγματα που μας φαίνονται δυσάρεστα και δύσκολα, και να μην αναγνωρίζωμε ότι, όλα γίνονται όπως πρέπει και προς το συμφέρον μας, κατά την Πρόνοιά Του!
Η γνώσις (του θελήματος του Θεού) και η πίστις εις τον Θεόν, είναι η σωτηρία και η τελειότης της ψυχής!>>!!
Μέγας Αντώνιος (251-356)
