Δύο σαρκικοί αδελφοί, απαρνήθηκαν τον κόσμο και πήγαν στο όρος της Νιτρίας, όπου και υποτάχθηκαν σ΄ έναν πνευματικό πατέρα. Ο Θεός έδωσε και στους δύο το χάρισμα των δακρύων και της κατανύξεως.
Μία φορά, λοιπόν, ο Γέροντας σε όραμα βλέπει τους δύο αδελφούς, να στέκωνται και να προσεύχωνται κρατώντας στα χέρια φύλλα χαρτιού γραμμένα και να τα βρέχουν με τα δάκρυά τους! Του ενός τα γράμματα σβήνονταν εύκολα, ενώ του άλλου ύστερα από κόπο, διότι φαίνονταν σαν να ήταν γραμμένα με έγκαυστη μελάνη.
Ο Γέροντας, τότε, παρακάλεσε τον Θεόν να του δοθή εξήγηση γιά το συγκεκριμένο όραμα. Πραγματικά του παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και του λέει:
«Τα γράμματα, στα χαρτιά των αδελφών, είναι τα αμαρτήματά τους. Ο ένας, με φυσικό τρόπο αμάρτησε και γι' αυτό εύκολα διαλύονται τα σφάλματά του. Ο άλλος, μολύνθηκε με ακάθαρτα και βρωμερά σαρκικά αμαρτήματα και γι' αυτό χρειάζεται να καταβάλλει περισσότερο κόπο γιά μετάνοια, με πολλή ταπείνωση»!
Από το όραμα και ύστερα, έλεγε ο Γέροντας στον εν λόγω αδελφό:
«Κόπιασε, αδελφέ, γιατί τα γράμματα είναι έγκαυστα και με κόπο εξαλείφονται»! Χωρίς να του φανερώνει την αλήθεια που του αποκάλυψε ο Άγγελος, γιά να μην τον επηρεάσει στον αγώνα του.
Και όλο και περισσότερο του έλεγε:
«Κόπιασε, αδελφέ, διότι με κόπο σβήνουν...»!!
