«Μην προσβάλλεις ποτέ κανέναν αδελφό, και μάλιστα χωρίς εύλογη αιτία, μη τυχόν επιστρέψει στον κόσμο μη μπορώντας να ανθέξει τη θλίψη, διότι δεν θα αποφύγεις τον έλεγχο της συνειδήσεως, που θα σου προξενεί πάντα λύπη στην προσευχή και θα αποδιώχνει το νου από την παρρησία προς τον Θεόν.
Μην ανέχεσαι τις υπόνοιες ή και τους ανθρώπους που σου μεταφέρουν σκάνδαλα άλλων. Διότι εκείνοι που παραδέχονται σκάνδαλα με οποιονδήποτε τρόπο, γιά εκείνα που συμβαίνουν προαιρετικά ή απροαίρετα, δεν γνωρίζουν τον δρόμο της ειρήνης, η οποία οδηγεί τους εραστές της δια μέσου της αγάπης, στη γνώση του Θεού.
Δεν έχει τέλεια αγάπη, εκείνος που αλλάζει διάθεση προς τους ανθρώπους, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Τον ένα π.χ. τον αγαπά και τον άλλον τον μισεί, ή τον ίδιο άνθρωπο, άλλοτε τον αγαπά και άλλοτε τον μισεί γιά τις ίδιες αιτίες...
Η τελεία αγάπη, δεν διαχωρίζει κατά τις διαθέσεις τών επί μέρους ανθρώπων τη μία και κοινή ανθρώπινη φύση, αλλά αποβλέποντας σ’ αυτήν, αγαπά εξ ίσου όλους τους ανθρώπους. Αγαπά τους εναρέτους ως φίλους, τους κακούς τους αγαπά ως εχθρούς, και τους ευεργετεί και μακροθυμεί και υπομένει αν την (αγάπη) βλάψουν, χωρίς να λογαριάζει διόλου το κακό, αλλά και πάσχει γιά χάρη τους, αν το καλέσει η περίσταση, γιά να τους κάνει και αυτούς φίλους, αν είναι δυνατόν. Αν δεν το κατορθώσει, η αγάπη δεν αλλάζει την διάθεσή της, αλλά φανερώνει τους καρπούς της, εξ ίσου προς όλους τους ανθρώπους! Γι’ αυτό και ο Κύριός μας και Θεός Ιησούς Χριστός, δείχνοντας την Αγάπη Του σ’ εμάς, έπαθε γιά χάρη όλης της Ανθρωπότητας και χάρισε σε όλους εξ ίσου την ελπίδα της Αναστάσεως, έστω και αν ο καθένας κάνει τον εαυτό του άξιο είτε γιά δόξα, είτε γιά κόλαση...
Εκείνος που δεν καταφρονεί την δόξα και την εξουδένωση, τον πλούτο και την πτωχεία, την ηδονή και την λύπη, δεν απόκτησε ακόμη τελεία αγάπη! Διότι η τελεία αγάπη δεν καταφρονεί μόνον αυτά, αλλά και την πρόσκαιρη ζωή και τον θάνατο!»!!
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580-662)
