Κάποιος Γέροντας, έκανε πολυήμερη νηστεία, δηλαδή ξηροφαγούσε (έτρωγε μόνο ξερό ψωμί και έπινε λίγο νερό), μία φορά την εβδομάδα και ταυτόχρονα παρακαλούσε τον Θεόν, να του αποκαλύψει την ερμηνεία κάποιου συγκεκριμένου χωρίου της Αγίας Γραφής.
Ο Θεός, όμως, δεν του αποκάλυπτε το νόημα τού ζητουμένου, και οι ημέρες της νηστείας περνούσαν...
Μέχρι που, μετά από κάμποσες ημέρες, λέει ο Γέροντας στον εαυτόν του:
«Έκανα τόσους κόπους και δεν κατώρθωσα τίποτε… Μήπως, να πάω στο πνευματικό μου αδελφό, να τον ερωτήσω, γιά το νόημα του χωρίου που αναζητώ;;».
Έτσι και ενήργησε, αλλά την ώρα που έκλεινε την πόρτα του κελλίου του και ξεκινούσε γιά το κελλί του αδελφού του, έστειλε ο Θεός έναν Άγγελο και λέει στον γέροντα:
«Μάθε Γέροντα ότι, η νηστεία που έκαμες λίγο σε ωφέλησε. Όταν όμως εταπείνωσες τον εαυτόν σου και ξεκίνησες να ερωτήσεις τον αδελφό σου, ο Θεός με έστειλε, να σου αποκαλύψω το νόημα του χωρίου της Αγίας Γραφής που αναζητούσες και αυτό έγινε, γιά την ταπείνωση που έδειξες!»!!
Έτσι ο γέροντας έμαθε την ερμηνεία εκείνου του χωρίου και εδόξασε τον Κύριο, που δίδει την Χάρη Του στους ταπεινούς!!!
