Ιεραί και Θεοφιλείς σκέψεις, επί ενός καταπληκτικού προσομοίου του πλ. Α' ήχου, το οποίο παραθέτουμε κάτωθι:
«Χαίροις, μετά Θεόν η Θεός,
τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα, αμέσως η δεχομένη των εκ Θεού δωρεών το
πλήρωμα όλον και εις άπαντας, Αγγέλους Ανθρώπους τε τούτο διαπορθμεύουσα˙ του
εμπυρίνου ουρανού το τεράστιον, τηλεσκόπιον βουλών θείων θαυμάσιον˙ τέλος το
σκοπιμώτατον και ύστατον, Πάναγνε, δημιουργίας απάσης, δι’ ην ο Κόσμος εγένετο
και σου τη γεννήσει η αιώνιος του Κτίστου βουλή πεπλήρωται».
Ο Θεοτοκόφιλος π. Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο οποίος συχνά έκλαιγε μιλώντας γιά την Παναγία, γράφει σχετικά με τον παρόντα ύμνο και την ιδιαιτέρα προτίμηση που έδειχνε σ’ αυτόν ο Θεολογικώτατος νους του αειμνήστου γέροντος Αθανασίου Ιβηρίτου:
«Κατά το 1955, ο γ.Αθανάσιος, μου απέστειλε έναν ύμνον διά την Παναγίαν με υψηλότατα Θεολογικά νοήματα. Επάνω σ' αυτόν ο Θεοτοκόφιλος ιερομόναχος φιλοσοφεί, θεολογεί με πρωτότυπες συλλήψεις και τελικώς θα ειπή ότι, ό,τι και αν λεχθή διά την Θεομήτορα δεν είναι υπερβολικό!»!!
Και στην συνέχεια παραθέτει την επιστολή του ιερομ. Αθανασίου:
«Λέγε εν προσευχή τον αποσταλέντα υψηλότερον ύμνον της Θεομήτορος που συναντώμεν εις τους Διδασκάλους της Εκκλησίας! Η Πλατυτέρα των Ουρανών, θα σου πλατύνη τον νούν! Ουδέν το υπερβολικόν εις τον ύμνον! Ο Θεός, υπέγραψε σύμφωνον, “προ τού τον κόσμον είναι”, με την Αγέννητον εισέτι Παρθένον, αλλ΄ εν τη διανοία Αυτού Ευρισκομένην, να δημιουργήση δι΄ Εκείνην πάσαν την Κτίσιν και Εκείνη να δανείση, εις Τόν “δι΄ Ού τα πάντα εγένετο” Υιόν Του, σαρκός πρόσλημμα, ως πεμπτουσίαν πάντων των γεγονότων!»!!
Και συνεχίζει ο π. Θεόκλητος:
«Ο ύμνος στον οποίον αναφέρεται ο μακαριστός Αθανάσιος, λέγει ότι, η Παναγία είναι “μετά Θεόν Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα˙ αμέσως η δεχομένη, των εκ Θεού δωρεών, το πλήρωμα όλον και εις άπαντας, Αγγέλους Ανθρώπους τε, τούτο διαπορθμεύουσα... τέλος το σκοπιμώτατον και ύστατον... δημιουργίας απάσης, δι' ην ο Κόσμος εγένετο...”. Δηλαδή, γιά την Παναγία έγινε όλος ο κόσμος –"τέλος το σκοπιμώτατον"– και η Παναγία διανέμει τις δωρεές του Θεού! Οι διατυπώσεις του ύμνου αποτελούν σχεδόν μεταγραφήν από τους Θεολογικούς Λόγους του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και άλλων μεταγενεστέρων του Αγίων, και απηχούν την καθολικήν δογματικήν Θεολογίαν της Ορθοδοξίας, που διαμορφώνει την δογματικήν συνείδησιν του πληρώματος της Εκκλησίας, διά της κοινής Λατρείας. Και, βεβαίως, "ουδέν το υπερβολικόν εις τον ύμνον"»!
Πηγή κειμένου: parembasis.gr
