ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 4E - 3ο μέρος (Αναναίοι-Σπήλαιο Οσίων)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 4E - 3ο μέρος (Αναναίοι-Σπήλαιο Οσίων)
«Όσοι επιθυμούν να ασκηθούν σωστά και όπως θέλει ο Θεός στις αρετές, δεν εγκαταλείπονται ποτέ από τον Κύριον»!!!
«Παράλληλα», Υ4’,
Άγ. Ιωάνν. του Δαμασκηνού (676-749 μ.Χ.).
«Τί σου συμβαίνει, παιδί;».
«Έχω ένα μεγάλο πρόβλημα και αποφάσισα να τερματίσω τη ζωή μου».
«Ε! Όχι παιδί, δεν είναι σωστό αυτό! Να δώσεις την ψυχή σου στον σατανά;;; Τι ακριβώς σου συμβαίνει;».
«Γιατί δεν βλέπεις, πόσο μεγάλο κακό είναι η υποκρισία και ότι αυτή είναι καρπός, κυρίως της ζηλοφθονίας;;»!!
«Περί φθόνου»,
Μεγάλου Βασιλείου (330-379 μ.Χ.).
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 4E - 2ο μέρος (Βολιώτες)
«Όπως τα σπέρματα που ρίχνονται στην γη δεν χάνονται, έτσι και εμείς με το που θαπτόμεθα, μετά το βιολογικό μας τέλος, δεν πεθαίνουμε, αλλά σπειρόμεθα γιά να αναστηθούμε!
Κι’ αυτό, επειδή ο θάνατος καταργήθηκε με την Χάρη του Σωτήρα μας Χριστού!»!!!
Μέγας Αθανάσιος (296-373 μ.Χ.)
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ 4E - 1ο μέρος (Βουλευτήρια)
«Γέροντα, τι είναι η μεταπατερική θεολογία;»
«Τι τα θες παιδί μου...θα το πω περιφραστικά:
Είναι γλυκά λογάκια..
Όταν ήμουν μικρός, διηγείται ένας πιστός άνθρωπος, ήξερα ότι του πατέρα μου του άρεσαν πολύ τα φουντούκια, τα οποία και δεν τα εύρισκες εύκολα.
Μία ημέρα, ευρήκα μερικά και ήμουν πολύ χαρούμενος!
Η πρώτη μου σκέψη ήταν, να ζητήσω από τη μητέρα μου να μου τα σπάσει γιά να τα απολαύσω. Όμως, υπερίσχυσε η αγάπη μου γιά τον πατέρα μου και αποφάσισα να τα φυλάξω γιά εκείνον, παραμερίζοντας την πρόσκαιρη λιχουδιά μου.
Όταν το βραδάκι, επέστρεψε ο πατέρας μου από τη δουλειά του, έτρεξα, χαρούμενος, και του είπα:
Κοντά στην Νερατζιώτισσα, ζούσε ένα ανδρόγυνο. Ο άνδρας ήταν μέθυσος και ό,τι χρήματα έβγαζε τα σπαταλούσε στο ποτό. Η γυναίκα του ήταν παράλυτη και κατάκοιτη. Εκτός από το να μιλάει, δεν μπορούσε καμμία άλλη κίνηση να κάνει, οπότε φυσικό ήταν, όχι μόνο να μην μπορεί να κάνει τις εργασίες του σπιτιού, αλλά να μην μπορεί να ανταποκριθή ούτε σε θέματα προσωπικής αυτοεξυπηρετήσεως.
Η γυναίκα αυτή, όμως, είχε βρει το δικό της επίγειο άγγελο!!
Κάποια μέρα, την επισκέφθηκε μιά αδελφική της φίλη και είδε με έκπληξη το σπίτι τακτοποιημένο και μιά στοίβα από ρούχα, πλυμένα και σιδερωμένα. Αμέσως, ρώτησε με απορία την κατάκοιτη γυναίκα:
«Ποιός τα τακτοποίησε όλα αυτά τα ρούχα;»
«Ο καρπός της σιωπής, είναι η προσευχή!
Ο καρπός της προσευχής, είναι η πίστις!
Ο καρπός της πίστεως, είναι η αγάπη!
Ο καρπός της αγάπης, είναι η προσφορά!
Ο καρπός της προσφοράς, είναι η ειρήνη!»!!
Μητέρα Τερέζα (1910-1997).