«Η πραότης, είναι μία αμετακίνητη κατάστασις του όλου ψυχοσωματικού ανθρώπου, που παραμένει η ιδία και εις τας τιμάς και εις τας περιφρονήσεις»!!
Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος (523-606)
Διά να φθάσει κάποιος εις την πραγματική αρετή της πραότητος, που αποτελεί μέγιστο δώρο του Θεού, οφείλει να αγωνίζεται διαρκώς, κατά του εγωισμού και όλων των συναφών παθών που πηγάζουν από αυτόν (π.χ. υπερηφανεία, οίησις, κενοδοξία, κομπασμός, αυτοπροβολή, έπαρσις, ζηλοφθονία, θυμός κ.τ.τ.)!!
Όταν συμβαίνει αυτό με συνέπεια και σε συνέχεια, τότε σιγά-σιγά ο νους καθαρίζεται, τα ένστικτα και οι ορμές καταπίπτουν, ο άνθρωπος προσγειώνεται και βλέπει καθαρά μόνον τα πάθη και τα λάθη του, προσπαθώντας να τα διορθώσει με την Χάρι του Θεού και τέλος, από Αυτόν τον Πανάγαθο Πατέρα, οδηγείται εις την καθαρότητα της ψυχής, εις την πραγματικά αγία ταπείνωσι και τέλος, εις την μίμησιν του Πράου και Ταπεινού Κυρίου μας Ιησού Χριστού!!
