Μητροπολίτης τις, συνήθιζε κατ’ έτος να καλή εις γεύμα τους Εφημερίους μετά των μελών των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων της έδρας της Μητροπόλεως.Κατά τα γεύματα αυτά, εγένετο παρά του Επισκόπου «Έκθεσις των Πεπραγμένων» υπ’ αυτού «εν τη Ιερά Μητροπόλει» και επηκολούθει καύσις αφθόνου λιβανωτού παρά των παρισταμένων, ών τινες, σημειωτέον, αποχωρούντες, ελεεινολόγουν και εαυτούς (διά τα εγκώμια) και τον Επίσκοπον (διά τας αφορήτους περιαυτολογίας)...
Εν έτει λοιπόν σωτηρίω... ο π. Ιωήλ, ευρεθείς εν τη έδρα της Μητροπόλεως εκείνης, εκλήθη εγγράφως παρά του Επισκόπου, μεθ’ ου εγνωρίζετο από ετών, εις το εν λόγω γεύμα. Ο π. Ιωήλ, πληροφορηθείς παρά τινος Ιερέως τί ακριβώς συνέβαινε κατ’ έτος εις αυτά τα γεύματα, απήντησεν εγγράφως:
«Σεβασμιώτατε, ευχαριστώ θερμώς διά την πρόσκλησίν Σας να παραστώ εις το γεύμά Σας και να ακούσω την “Έκθεσιν των Πεπραγμένων” Σας. Επιτρέψατέ μου όμως να μη προσέλθω, διότι εις τοιαύτης φύσεως γεύματα π λ ή τ τ ω»!!!
[Και ο ακηκοώς (δηλαδή, ο π.Επιφάνιος) μεμαρτύρηκε και αληθινή εστιν η μαρτυρία αυτού!!!]
Δικαιολογών δε είς τινα φίλον αυτού την τοιαύτην απάντησιν, έλεγε:
«Να επρόκειτο, κατά το γεύμα, να πούμε δύο ωφέλιμες σκέψεις από την Αγίαν Γραφήν ή τους Πατέρας, να πάω με όλη μου την ψυχή. Αλλά να πάω διά να ακούω επί δύο ή τρείς ώρας αυτοεπαίνους και κολακείας, αί, όχι...»!!!
Πηγή:
Θ’. Θαυμαστή παρρησία.
«Ανέκδοτα Ιωήλ Γιαννακόπουλου Αρχιμανδρίτου»
Δ’ Έκδοσις – 1973. Επιφανίου Ι.Θεοδωροπούλου, Πρεσβυτέρου.
