«Σε κάποια Πόλι, οι πολίτες είχαν έθιμο να επιλέγουν γιά Βασιλιά τους έναν άγνωστο, που δεν ήξερε τους νόμους και τα έθιμά τους. Αφού τον έστεφαν Βασιλιά, τον έντυναν με πανέμορφα ρούχα, τον έτρεφαν αφειδώς και τον περιέβαλαν με κάθε πολυτέλεια. Ωστόσο, μόλις περνούσε ένας χρόνος από την στέψι του, τον εκθρόνιζαν, του έπαιρναν πίσω τα ρούχα και όλες τις ανέσεις που του έδωσαν και τον ωδηγούσαν τελείως γυμνό σε κάποιο απομακρυσμένο νησί, όπου θα πέθαινε από τις κακουχίες και τη δυστυχία. Ύστερα, οι πολίτες αυτής της Πόλεως επέλεγαν άλλον ξένο γιά Βασιλιά τους, μόνο γιά ένα χρόνο πάλι… Κατόπιν, διάλεγαν έναν τρίτο ξένο, ύστερα έναν τέταρτο, πέμπτο, έκτο κ.ο.κ..
Κάποτε, λοιπόν, συνέβη να επιλέξουν έναν πολύ σοφό και προσεκτικό άνθρωπο γιά Βασιλιά τους. Αυτός πληροφορήθηκε από τους υπηρέτες του το τί είχε συμβή στους προηγουμένους Βασιλείς, μετά την ετήσια θητεία τους. Έτσι, λοιπόν, στη διάρκεια της δικής του θητείας συγκέντρωνε επιμελώς προμήθειες τροφίμων και αγαθών, και τα έστελνε καθημερινά σ’ εκείνο το νησί. Όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος και ήλθαν και του πήραν όλα όσα είχε, αγαθά και ρούχα, οδηγώντας τον ύστερα στο νησί της εξορίας, εκείνος ευρέθηκε με τεράστια αποθέματα φαγητών, πολυτίμων λίθων, ασημιού και χρυσού, κι έτσι συνέχισε να ζη εκεί, ακόμη καλλίτερα απ’ ό,τι είχε ζήσει στην Πόλι!
Η ερμηνεία αυτής της ιστορίας:
- Η Πόλι αντιπροσωπεύει τον Κόσμο.
- Οι πολίτες τα πονηρά πνεύματα.
- Και οι Βασιλείς είναι οι άνθρωποι, άφρονες ή σοφοί.
Οι άφρονες σκέπτονται μόνο τις απολαύσεις της παρούσας ζωής, σαν να ήταν αιώνιες˙ στο τέλος έρχεται ο θάνατος και τους στερεί όλες τις απολαύσεις και τότε, απογυμνωμένοι από κάθε αγαθό, πηγαίνουν στην κόλασι. Απεναντίας, οι σοφοί επιτελούν πολλά καλά έργα και στέλνουν τα καλά έργα τους να προπορεύωνται στον άλλο Κόσμο. Στην κοίμησί τους, οι σοφοί Βασιλείς (οι αγαθοί άνθρωποι), αναχωρούν γιά εκείνο τον Κόσμο, όπου τους περιμένουν συσσωρευμένοι θησαυροί και όπου βασιλεύουν με ακόμη μεγαλύτερη δόξα και ομορφιά, απ’ ό,τι εβασίλευαν εδώ στη γη!»!!!
Πηγή : «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Εκδόσεις ΑΘΩΣ.
Το κείμενο είδαμε εδώ: orthodoxhporeiakaizwh
