Είπε ο Άγιος Παΐσιος σε κάποιον με σοβαρό πρόβλημα οράσεως:
«Όταν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν το βαθύτερο νόημα της ζωής, βασανίζονται και με τις ευλογίες και με τις ευκαιρίες που τους δίνει ο Θεός γιά την σωτηρία τους.
Ενώ, όποιος τοποθετείται σωστά, όλα τα χαίρεται!
Και κουτσός να είναι, το χαίρεται!
Και να μην του κόβη πολύ, το χαίρεται!
Και πτωχός να είναι, το χαίρεται!
Καταλαβαίνω, βέβαια, πόσο δυσκολεύονται οι ανάπηροι και προσεύχομαι πολύ γι’ αυτούς, και πιό πολύ γιά τις κοπέλες! Γιά ένα αγόρι μία αναπηρία δεν είναι και τόσο βαρειά· γιά μία κοπέλα όμως, που θέλει να αποκατασταθή, είναι δύσκολο...
Ιδίως οι τυφλοί, πόσο δυσκολεύονται…
Οι καϋμένοι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν· όταν περπατούν, σκοντάφτουν... Στην προσευχή μου ζητώ από τον Θεόν να δώση στους τυφλούς τουλάχιστον λίγο φως, γιά να μπορούν κάπως να αυτοεξυπηρετούνται»!!!
Και τον ερώτησε ο σχεδόν τυφλός αδελφός:
«Γέροντα, και εγώ στενοχωριέμαι που δεν μπορώ να διαβάσω έστω και ένα Κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο, διότι δεν βλέπω καλά… Μας έχετε πει πως, αν διαβάζη κανείς κάθε μέρα ένα Κεφάλαιο, αγιάζεται».
Και απήντησε πάλι ο Άγιος γέροντας:
«Γιατί να στενοχωριέσαι γι’ αυτό;
Εάν διαβάσης λίγους στίχους ή μόνο μία λέξη ή απλώς ασπασθής το Ευαγγέλιο, δεν αγιάζεσαι; Άλλωστε, εσύ δεν εγνώρισες τώρα τον Χριστό... Γιατί δεν μελετάς νοερά όσα διάβασες ή όσα άκουσες μέχρι τώρα;
Όλη η βάσι είναι η σωστή τοποθέτησι!
Να πης:
“Τώρα ο Θεός με θέλει έτσι, πριν από λίγα χρόνια με ήθελε αλλιώς”!
Ένας ευλαβής δικηγόρος στα γεράματά του δεν έβλεπε και μου είπε κάποτε:
“Κάνε γέροντα, προσευχή να μπορώ λίγο να διαβάζω και να γνωρίζω τα προσφιλή μου πρόσωπα”.
Και του είπα:
“Τα προσφιλή πρόσωπα τα γνωρίζεις και από την φωνή.
Όσο γιά το διάβασμα, τόσα χρόνια διάβαζες...
Τώρα να λες την Ευχή! Φαίνεται ότι τώρα ο Θεός αυτό θέλει από σένα!»!
Και από τότε ο καϋμένος ένοιωθε μεγαλύτερη χαρά από ότι, όταν έβλεπε!»!!!
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι /
«Οικογενειακή Ζωή» (3ο Κεφάλαιο).
Ι. Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής
Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή!!
