«ΕΓΩ (ΕΙΜΙ) ΤΟ ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΩΜΕΓΑ» (Αποκάλυψις ΚΒ’13’)!!!

        

            

            Ερώτησε κάποιος κοσμικός, ένα νεαρό πιστό παλικάρι:

          «Καλά, βρε παιδί μου! Συ το πιστεύεις, ότι με τη Θεία Κοινωνία έρχεται μέσα σου ο Χριστός;  Σε πόσους πια...  Αφού είναι Ένας! Πως καταφέρνει και επισκέπτεται τόσο κόσμο την ίδια στιγμή;;;».

          Ο νεαρός έμεινε για λίγο συλλογισμένος. Και μετά τον ερώτησε:

          «Εδώ μένεις;».

          «Ναι!» του απαντά εκείνος.

          «Μπορείς να μου πεις πόσα παράθυρα έχει η πόλη μας;», τον ερωτά ο νέος.

      «Δεν τα εμέτρησα», του απαντά εκείνος. «Αλλά πολλά. Εκατοντάδες χιλιάδες. Εκατομμύρια. Τί σημαίνει αυτό;;», πρόσθεσε ο άνθρωπος.

Η ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ!!

Η ΣΩΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ!!

        

                   Ο  αείμνηστος  πατήρ  Ευσέβιος  Ματθόπουλος  (1859-1929)  συνήθιζε  να πηγαίνει σε κάποιο καφενεδάκι του Μεσολογγίου και εκεί μελετούσε ή μάλλον βυθιζόταν στην Καινή Διαθήκη, που κρατούσε πάντα μαζί του.      

                   Κάποιος Μεσολογγίτης, περνώντας μία μέρα από εκεί τον ρώτησε:

       «Τι διαβάζεις, π. Ευσέβιε;».

       «Το Λόγο του Θεού, παιδί μου, το Ευαγγέλιο».

       «Και τι λέει εκεί που διαβάζεις;».

       «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστίν η Βασιλεία

των Ουρανών» (Ματθ. Ε’3’)!!!  

                  Μετά  από  ημέρες,  ξαναπέρασε  ο  Μεσολογγίτης  και  τον  βρήκε  πάλι  να διαβάζει.

Η ΣΩΣΤΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!

Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ!!!

                

                « Σήμερα, μου είπε μία νεφροπαθής, που χρόνια τώρα κάνει αιμοκάθαρση:

                “Παππούλη, σταυρώστε, σας παρακαλώ, το χέρι μου. Οι φλέβες είναι όλο πληγές και δεν μπορώ να κάνω αιμοκάθαρση”.

                “Αυτές οι πληγές”, της είπα, “στην άλλη ζωή, θα είναι διαμάντια, μεγαλύτερης αξίας από τα διαμάντια αυτού του κόσμου. Πόσα χρόνια κάνεις αιμοκάθαρση;”

                “Δώδεκα”, μου λέει.

                “Δηλαδή, δικαιούσαι ένα ''εφάπαξ'' και μία σύνταξη μειωμένη”, της είπα.

«ΘΕΟΣ ΩΝ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ»!!!

«ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΓΕΝΗΘΗΤΩ…» (Γενεσ. Α’3’)!!!

            

            

            Ο  Ισαάκ  Νεύτων,  είχε  φτιάξει  σε  μικρογραφία  ένα ακριβές αντίγραφο του πλανητικού μας συστήματος. Στο κέντρο του βρισκόταν μιά μεγάλη χρυσή σφαίρα, που αντιπροσώπευε τον ήλιο και γύρω της περιστρέφονταν μικρότερες σφαίρες, που ήταν προσαρμοσμένες στις άκρες ράβδων και είχαν διάφορα μεγέθη.  Αντιπροσώπευαν τον Ερμή, την Αφροδίτη, την Γη, τον Άρη και τους άλλους πλανήτες.  Όλα  αυτά  ήταν  συνδεδεμένα  με  οδοντωτούς  τροχούς, και κάποιοι ιμάντες τα έκαναν να περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο αρμονικά.

          Μιά μέρα, καθώς ο Νεύτων μελετούσε το κατασκεύασμα, ένας φίλος του, που δεν πίστευε στην Βιβλική εξήγηση της Δημιουργίας του Κόσμου, τον επισκέφθηκε. Καθώς είχε μείνει έκθαμβος με το κατασκεύασμα και παρακολουθώντας τον επιστήμονα, ο οποίος έκανε τα ουράνια σώματα να κινούνται γύρω από τις τροχιές τους, του είπε με θαυμασμό:

          «Φίλε,  Ισαάκ,  τί  υπέροχο  κατασκεύασμα  είναι  αυτό!  Ποιός το έφτιαξε;;;»

«ΤΟΣΟΥΤΟΝ ΕΧΟΝΤΕΣ ΠΕΡΙΚΕΙΜΕΝΟΝ ΗΜΙΝ ΝΕΦΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ» (Εβρ. ΙΒ’1’)!!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑΡΣΙΖΙΟΣ

Μάρτυρας του Χριστιανισμού.

Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία μας στις 15 Αυγούστου.

          Ο Άγιος μάρτυς Ταρσίζιος, μαρτύρησε στη Ρώμη, σε πολύ νεαρή ηλικία, τον καιρό που ήταν αυτοκράτορες, ο Ουαλεριανός και ο Γαλιηνός (257 μ.Χ.). Ήταν μαθητής του Αγίου Ιερομάρτυρος Στεφάνου, επισκόπου Ρώμης, που η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις3 Αυγούστου. Από μικρή ηλικία ο Ταρσίζιος, βοηθούσε τους Ιερείς στις λειτουργικές συνάξεις και γι’ αυτό το λόγο, τα μαρτυρολόγια τον αναφέρουν ως «Ακόλουθο», που σημαίνει ακόλουθος-βοηθός των Ιερέων στο έργο τους. Το χαρακτηριστικό γεγονός με τον Άγιο Ταρσίζιο είναι το εξής:

Η ΑΔΙΑΚΡΙΤΗ ΥΠΑΚΟΗ!!

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

           Ήταν το καλοκαίρι του 1974.

       Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Κύπρο. Και σκορπούν το θάνατο. Στην Μόρφου, συμβαίνει ένα συνταρακτικό γεγονός. Τούρκοι στρατιώτες συλλαμβάνουν 15 Χριστιανούς.

       Τους φέρνουν στην αυλή του σπιτιού ενός Ελληνοκυπρίου δασκάλου.

Ετοιμάζουν τα όπλα. Και στρέφουν τους αιχμαλώτους (άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά) στον τοίχο. Θρήνος, κλαυθμός, οδυρμός... Τραγικές στιγμές, για τους μελλοθανάτους... Περιμένουν μέσα σε κλίμα φόβου και αγωνίας τον Τούρκο αξιωματικό να έλθη και να διατάξει «πυρ»...

       Στρέφουν τότε το νου τους και την καρδιά τους στην Ελπίδα των Απελπισμένων. Και προσεύχονται όλοι τους θερμά για το τελευταίο τους ταξίδι και ιδιαίτερα ο δάσκαλος: «Θεέ μου, συγχώρεσέ μας και δέξου μας κοντά Σου. Μνήσθητι ημών, Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου».

       Ο Τούρκος αξιωματικός έρχεται.

       Κοιτάζει  τους  στρατιώτες του με τα όπλα, κοιτάζει βλοσυρός και τους καταδικασμένους. Ρίχνει μιά ματιά προς τα πάνω. Μιά κληματαριά απλώνεται και σκεπάζει την αυλή. Ζητάει ένα τσαμπί σταφύλι, γιά να παρατείνει έτσι σκόπιμα την αγωνία των μελλοθανάτων.

«ΟΥ ΜΗ ΣΕ ΑΝΩ…» (Εβρ. 13,5)!!!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ, ΤΩΝ Η.Π.Α.!!

          Το καθήκον γιά αγώνα, είναι καθήκον όλων μας! Ένα από τα πιό χαρακτηριστικά παραδείγματα επιμονής, είναι ο Αβραάμ Λίνκολν. Αν θέλετε να μελετήσετε μιά περίπτωση ανθρώπου, που δεν παραιτήθηκε από τον αγώνα της ζωής, ο Αβραάμ Λίνκολν, είναι από τους πιο καταλλήλους. Γεννημένος μέσα στη φτώχεια, ο Λίνκολν, αντιμετώπισε την υπέρτατη δυσκολία σε όλη του τη ζωή. Έχασε οκτώ φορές στις εκλογές, απέτυχε δύο φορές ως επιχειρηματίας και υπέστη σοβαρά προβλήματα στην υγεία του…

          Θα μπορούσε να είχε παραιτηθή από την προσπάθεια πολλές φορές, αλλά δεν το έκανε. Και όχι μόνο αυτό, μα και κατώρθωσε να γίνει σύμφωνα με τους περισσοτέρους ο σημαντικότερος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ο Λίνκολν υπήρξε ένας «πρωταθλητής» της ζωής!!

 

          Ακολουθεί μία συνοπτική εξιστόρηση της πορείας του προς τον Λευκό Οίκο:

«ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΝ ΔΕΝ ΕΤΗΡΕΙΣ»…!

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ, ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ Ο ΚΩΝΣΤΑΜΟΝΙΤΗΣ.

        Ένας έφεδρος αξιωματικός επισκέφθηκε κάποτε, γύρω στο 1950, την Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου. Ο παπά-Φιλάρετος, ο ξακουστός γιά τις αρετές του Ηγούμενος της Μονής, τον φώναξε από μακριά με το όνομά του και του είπε και μιά περιπέτεια που είχε, τον συμβούλευσε και τον παρηγόρησε. Ο αξιωματικός τα έχασε. Είχε συγκλονισθή από το διορατικό χάρισμα του Γέροντα και του είπε με ευλάβεια:

          «Γέροντα, θα γίνω μοναχός μόλις απολυθώ».

          «Να γίνεις, παιδί μου», απάντησε ο παπά-Φιλάρετος, «αλλά όχι σ’ αυτό το Μοναστήρι, γιατί θα σου συμβεί πειρασμός μετά από τρία χρόνια…».

          Όταν απολύθηκε ο αξιωματικός από τον στρατό, ο παπά-Φιλάρετος τον έστειλε σε άλλη Μονή, όπου και έγινε μοναχός. Αλλά κάθε μήνα πήγαινε και συμβουλευόταν τον άγιο Γέροντα.

          Μία ημέρα τον βρήκε καθισμένο σε μιά άκρη του κελλιού του, να κρατάει το κεφάλι του. Ο πατήρ Ανανίας (ο πρώην αξιωματικός) με πόνο τον αγκάλιασε και τον ρώτησε:

          «Τί έχεις, Γέροντα;».

ΟΚΤΩ ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΑΡΒΙΝΙΣΤΗΣ.

ΕΜΠΟΝΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ!!!

            “Τι ανοησίες λένε τώρα στα σχολεία με την θεωρία του Δαρβίνου...

          Ενώ οι ίδιοι αυτές τις ανοησίες δεν τις πιστεύουν, τις λένε όμως, για να μολύνουν τα παιδιά, να τα απομακρύνουν από την Εκκλησία.

          Μου είπε κάποιος: «Αν πούμε ότι το χώμα είχε διάφορα συστατικά, διάφορους οργανισμούς, και ο Θεός πήρε από αυτά και έκανε τον άνθρωπο...».

          «Δηλαδή (του λέω), αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνη τον άνθρωπο; Δύσκολο πράγμα!».

          «Αν πούμε (μου απαντά), ότι πήρε πρώτα τον πίθηκο και τον τελειοποίησε;».

«ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ»!!!

«…ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΟΨΟΝΤΑΙ» (ΜΑΤΘ Ε’8’)!!!

Εδιηγήθηκε o Γέροντας Παΐσιος:

           “ Από ένδεκα χρονών εδιάβαζα βίους Αγίων και έκανα νηστείες και αγρυπνίες.

          Ο αδελφός μου ο μεγαλύτερος, έπαιρνε και έκρυβε τους βίους. Δεν κατάφερε τίποτε. Επήγαινα στο δάσος καί συνέχιζα.

          Κάποιος φίλος του τότε, ο Κώστας, του είπε: «Θα σου τον κάνω να τα παρατήσει όλα». Ήλθε και μου ανέπτυξε την θεωρία του Δαρβίνου. Εκλονίσθηκα τότε και είπα: «Θα πάω να προσευχηθώ, και, αν ο Χριστός είναι Θεός, θα μου παρουσιασθή να πιστέψω. Μιά σκιά, μιά φωνή, κάτι θα μου δείξει». Τόσο μου έκοβε. Επήγα και άρχισα μετάνοιες και προσευχή γιά ώρες, αλλά τίποτε!

          Στο τέλος, τσακισμένος εσταμάτησα. Μου ήλθε τότε στην σκέψη κάτι που μου ’χε πει ο Κώστας: «Παραδέχομαι ότι ο Χριστός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος, δίκαιος, ενάρετος, τον Οποίο εμίσησαν από φθόνο γιά την αρετή Του και Τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες Του».

«ΛΕΓΕ ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΣΟΥ, ΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣ»

«ΖΗΤΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΝ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ…» (Ματθ. ΣΤ’33’)!!!

          Κάποιος ευσεβής Χριστιανός, πρόσφερε σε τρεις εργάτες ένα μεροκάματο στο χώρο του σπιτιού του. Όταν οι εργάτες τελείωσαν την εργασία, τους κάλεσε ο Χριστιανός για να τους ανταμείψει.

          Έβαλε λοιπόν μπροστά τους, τρία χρυσά νομίσματα και τρία πνευματικά βιβλία, λέγοντάς τους να διαλέξουν, ή το χρυσό νόμισμα ή το βιβλίο.

          Οι δύο εργάτες πήραν αμέσως το χρυσό νόμισμα, λέγοντας:

          «Θα αγοράσουμε με αυτό ξύλα για το χειμώνα».

«Η ΑΓΑΠΗ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΚΠΙΠΤΕΙ» (ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Α’ ΚΟΡΙΝΘ. ΙΓ’8’)!!!

Η ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ!!!

   

        Κάποτε, ένας εργάτης, ενώ έσκαβε με πολλούς άλλους μαζί, στην στοά ενός νταμαριού, μετακινήθηκε ένας μεγάλος βράχος με αποτέλεσμα η στοά να καταρρεύσει, καταπλακώνοντας τους πάντες...

        Η γυναίκα αυτού του εργάτη, η κυρία Αργυρώ, κανόνισε από το υστέρημά της με τον ιερέα του χωριού, να κάμη σαράντα Λειτουργίες για την ψυχή του άνδρα της, σ’ ένα εξωκκλήσι κοντά στο μέρος όπου έγινε το δυστύχημα, διότι επίστεψε ότι ο σύζυγος της ήταν νεκρός.

        Καθημερινά μάλιστα πήγαινε ένα πρόσφορο, ένα μπουκάλι με κρασί και μία λαμπάδα στο ιερέα και κανόνιζε όλα τα απαραίτητα. Όταν έφθασε ο ιερέας στις είκοσι Λειτουργίες, ο διάβολος φθόνησε την ευλάβεια της κυρά-Αργυρώς και αφού μετασχηματίσθηκε σε έναν γνωστό της χωρικό, την συνάντησε το πρωί στον δρόμο και της είπε: «Ξέρεις; Ο παπάς δεν πήγε στην Εκκλησία, γιατί είχε δουλειά βιαστική και γι’ αυτό μην κοπιάζεις. Αύριο πηγαίνεις την προσφορά σου!». Αυτό της το έκαμε ο διάβολος τρεις φορές στο διάστημα των σαράντα ημερών.

«…ΚΛΕΙΣΑΣ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΥΞΑΙ…» (ΜΑΤΘ. ΣΤ’6’)!!!

ΜΑΓΕΙΡΕΙΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΑΙ, Ι.Μ.ΜΕΓ.ΛΑΥΡΑΣ - 1994.

          Ο αείμνηστος μοναχός Εφραίμ (τότε, Γεώργιος Μπουτσουρής), βιντεοσκοπεί το  μαγειρείο και τις αποθήκες της Ι.Μ.Μεγίστης Λαύρας και οι αρμόδιοι διακονητές Πατέρες μας ξεναγούν, και με όμορφο και γλαφυρό τρόπο περιγράφουν τους χώρους και τα αντικείμενα και κυρίως, αναφέρονται σε συγκλονιστικά θαύματα, που συνετελέσθησαν από την Υπεραγία Θεοτόκο, στους συγκεκριμένους χώρους της Ιεράς Μονής.

          Να ενθυμούμεθα πάντοτε ότι, η Παναγία μας, είναι η Έφορος και η Κυρία όχι μόνο της Ι.Μ.Μεγίστης Λαύρας, αλλά ολοκλήρου του Αγιωνύμου Όρους.     

Αρχείο Γ & Β Μπουτσουρή