Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

Ὁ Ἅγιος Δημήτριος θεμελιώνει τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας!

Οἱ Σκοπιανοί δέχονται τά σύνορα τοῦ 1919
 στά νέα σχολικά βιβλία τους.
 ΣΤΟ ΦΩΣ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ 
ΕΛΛΑΔΟΣ – ΣΚΟΠΙΩΝ.

Ὁ πολιοῦχος τῆς Θεσσαλονίκης τήν ἔσωσε ἀπό τήν πολιορκία τῶν ἀβαροσλάβων τό 586 μ.Χ. (ἤ τό 597 μ.Χ. κατ’ ἄλλες πηγές). Τότε, κατά τήν 7η ἡμέρα τῆς πολιορκίας, οἱ ἐπιδρομεῖς ἐγκατέλειψαν τίς προσπάθειές τους καί ἀπεχώρησαν. Ὁ λόγος παραμένει ἀνεξήγητος μέχρι τίς ἡμέρες μας, ἐξ οὗ καί ἀπεδόθη σέ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Σήμερα, γιά τήν Ἐπιτροπή, πού ἐξετάζει τό ζήτημα τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων στήν Ἑλλάδα καί στά Σκόπια, ἐκεῖνο τό θαῦμα καί ἐκείνη ἡ πολιορκία ἀναδεικνύεται σέ ἰσχυρό ὅπλο. Σέ ὅπλο τό ὁποῖο ἡ Ἐπιτροπή (πού σημειωτέον εἶναι ἄμισθη) ἀξιοποίησε στό ἔπακρο κατά τήν μάχη πού ἔδωσε ἔναντι τῶν Σκοπιανῶν. Τήν μάχη τήν ὁποία δέν θέλησε νά δώσει ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλά τήν ἔδωσαν οἱ Ἕλληνες πανεπιστημιακοί, ὑπό τήν προεδρία τοῦ καθηγητοῦ τῆς Νεωτέρας καί Συγχρόνου Βαλκανικῆς Ἱστορίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Σπυρίδωνος Σφέτα. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου συνεχίζονται καί στόν 21ο αἰῶνα.
Σύγχρονος Μακεδονικός Ἀγών μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ τό ἔργο τῆς Ἐπιτροπῆς, ἡ ὁποία ἀντιμετώπισε καί ἀνέτρεψε τίς αἰτιάσεις τῶν ἐκπροσώπων τῆς γειτονικῆς χώρας, τεκμηριώνοντας τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας καί προσδιορίζοντας μέ σαφήνεια τό γεγονός ὅτι οἱ σλαβικῆς καταγωγῆς σημερινοί κάτοικοι τῶν Σκοπίων δέν ἔχουν τήν παραμικρή σχέση μέ τούς ἀρχαίους Μακεδόνες καί τόν πολιτισμό τους. Δύο ἡμέρες κράτησε ἡ μαραθωνία συνεδρίασις, κατά τήν ὁποία ἔγινε δεκτό ὅτι ἡ ἱστορία καί ὁ πολιτισμός τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων ἦταν τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, πού ἐπέδρασε καθοριστικά στό πανανθρώπινο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Ἀναιρέθηκε, ἔτσι, ἡ θέσις πού ἤθελε τήν ἀρχαία μακεδονική ἰδιαιτερότητα ὡς ἀντιτιθέμενη στόν ἑλληνισμό.
Δεδομένου ὅτι ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἀπαιτεῖ, ὅπως κάθε ἀλλαγή σέ σχολικά ἐγχειρίδια, νά στηρίζεται σέ πηγές, ἡ Ἐπιτροπή συγκέντρωσε ὅλα τά σχετικά χωρία τῶν ἀρχαίων συγγραφέων, Ἡροδότου, Θουκυδίδου, Ἰσοκράτη, Πολυβίου καί ἄλλων, προβαίνοντας καί στήν ὀρθή ἑρμηνεία τῶν λόγων τοῦ Δημοσθένους, καί ὑπέβαλε σχετικές παρατηρήσεις.
Γιά τά ρωμαϊκά χρόνια γίνεται δεκτό ὅτι ὁ ὅρος Μακεδονία ἦταν διοικητικός καί μόνον στόν 14ο αἰῶνα οἱ Βυζαντινοί συγγραφεῖς τοῦ ἔδιναν καί πάλι τό ἱστορικό του περιεχόμενο. Ἄλλωστε, ἔγινε δεκτό καί ἀπό τούς Σκοπιανούς ὅτι οἱ ὅροι Μακεδών καί Σλάβος δέν ταυτίζοντο ἐκεῖνα τά χρόνια, καθώς οἱ Σλάβοι δέν πῆραν τό ὄνομα Μακεδόνες ἀπό τούς ἀρχαίους κατοίκους τῆς περιοχῆς. Ὅλα αὐτά εἶναι καταγεγραμμένα στά πρακτικά τῶν συνεδριάσεων τῶν Ἐπιτροπῶν Ἑλλάδος καί Σκοπίων, ἐπιπροσθέτως δέ ἔχουν περιληφθεῖ σέ ρηματικές διακοινώσεις πού ἀντηλλάγησαν μεταξύ τῶν Ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν τῶν δύο χωρῶν.
Νά σημειωθεῖ ὅτι οἱ παρατηρήσεις τῶν Σκοπιανῶν, ὅταν δέν ἦσαν ἀόριστες περιορίζοντο σέ ζητήματα ὅπως ὁ ἰσχυρισμός ὅτι οἱ Σλάβοι δεν ἦσαν νομάδες ἀλλά γεωργοί. Στίς πηγές πού ἀναφέρονται στήν πολιορκία τῆς Θεσσαλονίκης καί τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, περιλαμβάνονται καί οἱ ἐπιστολές τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Πορφυρογεννήτου πρός τόν υἱόν του, Ρωμανό. Εἶναι σαφές ὅτι οἱ ὑπερασπιστές τῆς Θεσσαλονίκης, πολῖτες τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, ἦσαν Ἕλληνες Μακεδόνες, σέ ἀντίθεση πρός τούς πολιορκητές, οἱ ὁποῖοι ἦσαν Σλάβοι (χαρακτηρίζονται ὡς Ἀβαροσλάβοι), πού οὔτε κατά διάνοια χαρακτηρίζοντο –ἤ χαρακτήριζαν ἑαυτούς– ὡς Μακεδόνες.
Μπορεῖ ἡ κατάστασις νά περιπλέκεται στά χρόνια τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς, ὅμως εἶναι σαφές ὅτι τότε ὁ ὅρος Μακεδών περιελάμβανε ὅλους τούς χριστιανούς κατοίκους τῆς περιοχῆς (τῶν βιλαετίων Κοσσυφοπεδίου, Θεσσαλονίκης καί Μοναστηρίου), ὅμως ἡ ἱστορική ἀλήθεια –καί ὁ προσδιορισμός τῶν συνόρων– ἀποκαθίσταται τόσο μέ τήν Συνθήκη τοῦ Βουκουρεστίου τοῦ 1913 ὅσο καί μέ τήν Συνδιάσκεψη τῶν Παρισίων τοῦ 1919. Αὐτό, πλέον, ἔχει γίνει δεκτό ἀπό τούς Σκοπιανούς καί θά περιληφθεῖ στά σχολικά τους βιβλία. Ὅτι δηλαδή τότε, τό 1919, τά σύνορα καθορίσθησαν τελεσιδίκως, ὁ ὅρος «Μακεδονία τοῦ Αἰγαίου» καταργήθηκε ὁριστικῶς καί ἀντικατεστάθη ἀπό τόν ὅρο «Ἑλληνική ἐπαρχία τῆς Μακεδονίας», ἐνῶ ἔγινε ἀπό ὅλες τίς πλευρές δεκτό ὅτι δέν ὑφίσταται νομική βάσις γιά ἀλυτρωτισμό οἱασδήποτε μορφῆς. Αὐτό πού διεπιστώθη ἀπό τούς Ἕλληνες πανεπιστημιακούς εἶναι ὅτι οἱ Σκοπιανοί ἀναλίσκονται σέ γενικές παρατηρήσεις, καθώς δέν ἔχουν ἰσχυρά ἱστορικά ἐπιχειρήματα γιά αὐτά πού ὑποστηρίζουν. Σημειωτέον ὅτι ἔχουν ἐπισημανθεῖ στά σημερινά σχολικά βιβλία τῶν Σκοπιανῶν 37 προβληματικοί χάρτες, πού χρήζουν ἀναθεωρήσεως. Ὅλα αὐτά περιλαμβάνονται σέ κείμενο 57 σελίδων μέ τίς παρατηρήσεις τῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν ἐγχειριδίων καί τῶν σχολικῶν προγραμμάτων. Αὐτά ἀναμένεται ὅτι θά ἀποτελέσουν ἀντικείμενο μελλοντικῆς συναντήσεως στούς ἑπόμενους μῆνες. Αὐτή εἶναι ἡ κατάληξις μιᾶς σκληρῆς διαπραγματεύσεως καί αὐτά εἶναι τά ἐπιτεύγματα τῆς Ἐπιτροπῆς ὑπό τόν καθηγητή Σφέτα, οἱ εἰσηγήσεις τῆς ὁποίας ἀνταποκρίνονται στούς ἐθνικούς στόχους. Ἐναπόκειται τώρα στήν Κυβέρνηση πού θά λάβει τίς ὁριστικές ἀποφάσεις νά ἀξιοποιήσει τό ἔργο τῆς Ἐπιτροπῆς καί νά ὑπερασπισθεῖ τά ἐθνικά κεκτημένα, καί στόν ἰδιαιτέρως σημαντικό χῶρο τῆς παιδείας καί τῶν σχολικῶν ἐγχειριδίων.

  Πηγή: estianews