<<Γράφει ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος εις το Άγιον και Ιερόν Ευαγγέλιον: «Ήτο ένας γεωργός και εβγήκεν από το σπίτι του, επήρε σπόρον και επήγαινε να σπείρη εις τους αγρούς του. Και εκεί οπού έσπερνεν, άλλος σπόρος έπεσεν εις την οδόν, άλλος εις την πέτραν, άλλος εις τας ακάνθας και άλλος εις την καλήν γην. Εκείνος ο σπόρος οπού έπεσεν εις την οδόν δεν εφύτρωσε, διότι η γη ήτο σκληρά και καταπατημένη και ήλθον τα πετεινά και τον έφαγον και έμεινεν η οδός άκαρπος... Ο άλλος σπόρος που έπεσεν εις την πέτραν, είχεν ολίγον χώμα, εφύτρωσεν, αλλ’ ευθύς οπού εβγήκεν ο ήλιος, ως μη έχων ρίζαν εξηράνθη και έμεινεν άκαρπος και αυτός ο σπόρος… Ο έτερος οπού έπεσεν ανάμεσα εις τα αγκάθια, συναυξήθηκε μαζί τους και επόμενο ήταν τα αγκάθια να τον πνίξουν... Εκείνος, τέλος, οπού έπεσεν εις την καλήν γην εκαρποφόρησε και ανάλογα με το καρπερό χώμα απέδωσε εκατονταπλάσια ή εξηκονταπλάσια ή τριακονταπλάσια!
Μου φαίνεται ότι, εκαταλάβατε αυτήν την παραβολήν. Αλλά διά να εννοήσητε καλλίτερα, λέγομεν και τα ακόλουθα, και προσέχετε ν’ ακούσετε τους λόγους του Ιερού Ευαγγελίου. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, έχει πολλά και διάφορα ονόματα. Λέγεται Θεός, Υιός Θεού, Υιός ανθρώπου, Σοφία, Ζωή, Ανάστασις, Γεωργός κ.α.. Ο Κύριος, λοιπόν, εβγήκεν από τον οίκο Του. Δηλαδή, από τους Πατρικούς Κόλπους, διά της ενσάρκου οικονομίας, κατεδέχθη ο Υιός και Λόγος του Θεού και εσαρκώθη εις την Κοιλίαν της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος, Όλος μέσα εις την Κοιλίαν της Θεοτόκου και Όλος Πανταχού Παρών!
Και καθώς ένας άνθρωπος, ημπορεί να είναι ο νους του όλος εις την πόλιν και όλος εις τον οίκον του, και πάλιν όλος ο νους του να είναι μέσα εις το κεφάλι του, ο άνθρωπος οπού είναι πλάσμα του Θεού έχει αυτό το χάρισμα. Πόσω μάλλον ο Θεός, δύναται να είναι Όλος εις τους Ουρανούς, και Όλος εις κάθε μέρος!!
Ούτως εβγήκεν, αδελφοί μου, ο Κύριος από τον Οίκο Του και επήρε σπόρον να σπείρη τα χωράφια Του, τας καρδίας των ανθρώπων.
Ποιός είναι ο σπόρος; Το Άγιον Ευαγγέλιον, το να πιστεύωμεν και να βαπτιζώμεθα εις το Όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και να έχωμεν την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας!
Ποία είναι η οδός; Είναι ο υπερήφανος άνθρωπος, οπού είναι σκληρά καταπατημένη η καρδία του από τας βιωτικάς μερίμνας και ενώ ακούει τον Λόγον, Αυτός δεν εμβαίνει εις την καρδίαν του, και έρχονται οι δαίμονες και παίρνουν το Λόγον του Θεού, και μένει άκαρπος, ήγουν χωρίς ψυχικήν ωφέλειαν…
Πέτρα, είναι η καρδία εκείνου οπού ακούει τον Λόγον του Θεού και Τον δέχεται μετά χαράς, μα έχει ολίγην ευλάβειαν εις τον Χριστόν, και άμα του έλθη ο πειρασμός, Τον αρνείται και πηγαίνει με τον διάβολον...
Άκανθαι, είναι εκείνος οπού ακούει τον Λόγον του Θεού, και ύστερον έρχονται τα πονηρά πάθη και Τον πνίγουν, και μένει και αυτός άκαρπος.
Η Καλή Γη, είναι ο άνθρωπος που εκαρποφόρησε , και ο τέλειος έφερεν εκατόν, ο μεσαίος εξήκοντα και ο κατώτερος τριάκοντα!
Μα το κεκρυμμένον νόημα της παραβολής δεν το εννοήσατε. Και πρέπει εις έκαστον μέρος, να είπωμεν από ένα παράδειγμα:
Τον παλαιόν καιρόν, ήτο ένας βασιλεύς των Εβραίων λεγόμενος Μανασσής, ο οποίος τους εβασάνιζε με πολλά παιδευτήρια. Τον εσυμβούλευαν οι προφήται και διδάσκαλοι να κυβερνά τον λαόν με πραότητα, αλλά αυτός δεν ήκουε τον Λόγον του Θεού και δεν μετενόησε... Βλέπων ο Θεός την κακήν του γνώμην, πώς επέτρεψε να έλθουν τα πράγματα: Σηκώνει ένα άλλο Βασιλέα από την Ανατολήν και τον πολεμεί και τον παίρνει σκλάβον, και μετά από πολλά βάσανα τον εφυλάκισε σε μιά φοβερή φυλακή… Εκεί ο Μανασσής μετενόησε και ο Θεός εδέχθη την μετάνοιά του και τον εσυγχώρησε!
Ανίσως, αδελφοί μου, και είναι κανείς από σας σκληρόκαρδος ωσάν τον Μανασσή και ενθυμηθή τας αμαρτίας του και μετανοήση και κλαύση, ας είναι βέβαιος ότι, δέχεται την μετάνοιάν του ο Θεός, καθώς του Μανασσή!
Να είπωμεν δε και διά την πέτραν, έχομεν πολλά, αλλά μόνον ένα παράδειγμα θα είπωμεν, του Αποστόλου Πέτρου:
Τη Μεγάλη Πέμπτη το εσπέρας ηξεύροντας ο Κύριος ως Καρδιογνώστης Θεός όλα τα μέλλοντα, και μάλιστα την καρδίαν των Εβραίων και του Ιούδα, εκάθησε και εδίδαξε τους Αγίους Αποστόλους πολλά και διάφορα νοήματα. Μεταξύ των άλλων τους είπε και τούτον τον λόγον : «Να ηξεύρετε ότι, ένας από σας θα με πωλήση εις τους Εβραίους, και θα με περιγελάσουν οι Εβραίοι, θα με υβρίσουν, θα με δείρουν και θα με σταυρώσουν. Όμως μη λυπήσθε, διότι Εγώ θέλω να σταυρωθώ, διά να σταυρώσω την αμαρτίαν και τον διάβολον, και να δώσω ζωήν εις τους ανθρώπους, και την τρίτην ημέραν να αναστηθώ και να χαροποιήσω υμάς και τον Ουρανόν και την γην, και να φαρμακώσω τον άδην και τους Εβραίους και μάλιστα τον διάβολον. Μάθετε δε και τούτο, μαθηταί μου, ότι τότε (δηλαδή, στα δύσκολα), θα με αφήσετε όλοι και θα φύγετε…».
Απεκρίθη ο Πέτρος και λέγει :
«Κύριε, όλοι και να Σε αρνηθούν, εγώ δεν Σε αρνούμαι ποτέ».
Του λέγει ο Κύριος:
«Πέτρε, μη καυχάσαι».
«Όχι, Κύριε, είμαι έτοιμος να χύσω και το αίμα μου διά την αγάπην Σου».
Του λέγει ο Κύριος:
«Καλά Πέτρε ο καιρός θα δείξει».
Λέγει ο Πέτρος:
«Όχι, Κύριε, μη γένοιτο να Σε αρνηθώ ποτέ».
Λέγει ο Κύριος:
«Εσύ οπού λέγεις, ότι με αγαπάς, θα με αρνηθής απόψε… Πριν λαλήση ο πετεινός δις, θα με αρνηθής τρις…».
Διότι, καλλίτερα ήξευρεν ο Κύριος την καρδίαν του Πέτρου παρά ο ίδιος.
Πάλιν λέγει ο Πέτρος:
«Όχι Κύριε, όλοι αν Σε αρνηθούν, εγώ δεν Σε αρνούμαι».
Ομοίως και κάθε Χριστιανός, όταν του έλθη πειρασμός και δεν αρνηθή τον Χριστόν, τότε είναι αληθής Χριστιανός. Ήλθεν η ώρα, παρεδόθη ο Κύριος θεληματικώς εις τους Ιουδαίους και ευθύς έφυγον οι Απόστολοι. Καθώς είπεν ο Κύριος, επήραν οι Εβραίοι τον Χριστόν και τον επήγαν εις τα παλάτια του Άννα και του Καϊάφα, και ήρχισαν να Τον εξετάζουν πόθεν είναι. Επήγεν ο Πέτρος και ίστατο μακρόθεν διά να ίδη τα Πάθη του Χριστού μας. Έρχεται μία Εβραιοπούλα και λέγει του Πέτρου :
«Και συ μαζί με τον Χριστόν είσαι!».
Απεκρίθη ο Πέτρος:
«Όχι, δεν τον γνωρίζω τί άνθρωπος είναι…».
Ακούετε, αδελφοί μου, τί έκαμεν ο Πέτρος; Ηρνήθη τον Χριστόν και υπήγεν με τον διάβολον. Πρωτύτερα έστεκε να ιδή τί κάμνουν του Χριστού, ύστερον εκοίταζε την πόρτα να φύγη. Έρχεται και άλλη και λέγει του Πέτρου:
«Και συ μαζί με τον Χριστόν είσαι!».
Λέγει πάλιν ο Πέτρος:
«Δεν ηξεύρω τί μου λέγεις…».
Όταν εζύγωσε κοντά εις την πόρταν να φύγη, τον πιάνουν και άλλοι Εβραίοι και του λέγουν: «Και συ μαθητής Του είσαι!».
Λέγει ο Πέτρος:
«Να έχω το ανάθεμα αν ηξεύρω αυτόν τον άνθρωπον…».
Ακούετε, αδελφοί μου, ότι εκείνος, όστις έλεγεν ότι χύνει το αίμα του διά την αγάπην του Χριστού, τώρα Τον αρνείται; Και καθώς ηρνήθη το τρίτον, ώ του θαύματος! Ελάλησεν ο πετεινός, καθώς είπεν ο Κύριος. Ακούσας ο Πέτρος τον πετεινόν, ενεθυμήθη τον λόγον του Κυρίου, και εξελθών έξω έκλαυσε με μαύρα δάκρυα, και εις όλην του την ζωήν, όταν ήκουε τον πετεινόν, έκλαιεν ενθυμούμενος την άρνησιν. Εσταυρώθη ο Κύριος, ανέστη την τρίτην ημέραν, εφανερώθη εις τας μυροφόρους και τας λέγει:
«Υπάγετε και είπατε εις τους Αποστόλους και εις τον Πέτρον, ότι Ανέστην, και τους περιμένω εις την Γαλιλαίαν».
Διατί εξεχώρισε τον Πέτρο; Διά να μάθη ότι, εδέχθη την μετάνοιά του ο Κύριος και τον εσυγχώρησεν. Επήγαν οι Απόστολοι εις τον Χριστόν και έλαβον την Χάριν του Παναγίου Πνεύματος. Επήγε και ο Πέτρος, αμή έστεκε σκυθρωπός. Του λέγει ο Κύριος:
«Πέτρε, με αγαπάς;»
Και τον ηρώτησε τρεις φοράς, εις διόρθωσιν των τριών αρνήσεων, και τον επανέφερεν εις την πρώτην του αξίαν. Έπειτα διήλθε Δύσιν και Ανατολήν και έκαμε χιλιάδας χριστιανούς! Τον συνέλαβεν ένας Βασιλεύς της Ρώμης και του έλεγε να αρνηθή τον Χριστόν και να προσκυνήση τα είδωλα. Ο δε Πέτρος του λέγει:
«Δεν τον αρνούμαι». Όθεν, τον εσταύρωσε με το κεφάλι κάτω και παρέδωκε την αγίαν του ψυχήν εις χείρας του Χριστού μας, και επήγεν εις τον Παράδεισον!>>!!
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)
«Διδαχή Β΄ - Διδαχαί και Προφητείαι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού».
Υ.Γ.
Τα υπόλοιπα της συγκεκριμένης διδαχής του Αγίου Κοσμά
του Αιτωλού, εις την επομένη συνέχεια.
