Παρασκευή 23 Αυγούστου 2019

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ.


O Όσιος πατήρ ημών Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, εγεννήθη στο χωριό Σηρικάρι του Νομού Χανίων Κρήτης. Σε πολύ μικρή ηλικία στερήθηκε και τους δύο γονείς του. Όταν έγινε δεκατριών ετών, ο παππούς του τον έστειλε να εργασθή σ' ένα κουρείο στα Χανιά. Όσοι τον γνώριζαν τον αγαπούσαν, επειδή ήταν ταπεινός και πράος, πρόθυμος και εργατικός, ευγενικός και γλυκομίλητος.
    Η ζωή ωστόσο του επεφύλασσε ένα πολύ δύσκολο και οδυνηρό άθλημα, που άρχισε τότε, σ' αυτή την τρυφερή ηλικία, με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της νόσου του Χάνσεν, της γνωστής λέπρας. Γνωρίζοντας ότι την εποχή εκείνη όσοι έπασχαν από την ασθένεια αυτή κλείνονταν στην Σπιναλόγκα, αποφάσισε να φύγει για την Αλεξάνδρεια, πριν τον αντιληφθούν οι Αρχές. Εκεί γνωρίσθηκε με την ανθούσα τότε Ελληνική παροικία και με Αρχιερείς τού Πατριαρχικού θρόνου, και έγινε πολύ γρήγορα αγαπητός σε όλους, όσοι τον γνώριζαν.
Μετά από λίγα χρόνια, όταν τα σημάδια της νόσου έγιναν πλέον πολύ εμφανή, έπρεπε να φύγει και από εκεί. Να πάει όμως πού;; Κανέναν δεν γνώριζε και πουθενά. Τότε ένας Αρχιερεύς, που ο Νικόλαος του εμπιστεύθηκε το πρόβλημά του, τον έστειλε στον Γέροντα Άνθιμο, ιδρυτή και πνευματικό της Ι. Μ. Παναγίας Βοηθείας στην Χίο, και εφημέριο του εκεί «λωβοκομείου».
Ο ευλογημένος Νικόλαος, έζησε την μοναχική ζωή με αυστηρή άσκηση και τελεία υπακοή. Μετά από τρία χρόνια εκάρει μοναχός και έλαβε το όνομα Νικηφόρος. Κοντά στον πατέρα Άνθιμο, ο όποιος αργότερα ανεκηρύχθη Άγιος, ο πατήρ Νικηφόρος έφθασε σε μεγάλα μέτρα αρετής.

                         Ο Άγιος Νικηφόρος με τον Άγιο Άνθιμο στην Χίο

Όταν έκλεισε το «λωβοκομείο» της Χίου, ο Άγιος Άνθιμος τον έστειλε στον Αντιλεπρικό Σταθμό των Αθηνών, στον πατέρα  Ευμένιο, με συστατική επιστολή, στην όποια του έγραφε να προσέξει,  «τον Θησαυρό που του στέλνει η Παναγία, διότι πολλά έχει να ωφεληθή απ' αυτόν».
Εκεί ο πατήρ Νικηφόρος πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Ο πατήρ Ευμένιος τον φρόντισε με πολλή αγάπη μέχρι το τέλος και τον είχε ως πνευματικό του πατέρα. Ο Όσιος πατήρ ημών Νικηφόρος, εκοιμήθη στις 4 Ιανουαρίου 1964, προπαραμονή των Θεοφανείων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με Συνοδική Πράξη της 3ης Δεκεμβρίου 2012, κατέταξε τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό, τον Θαυματουργό, στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Θαύματα ο Άγιος επετέλεσε πολλά κατά την διάρκεια της ζωής του και επιτελεί πολύ περισσότερα μετά θάνατον, όπως το ομολογούν πολλοί άνθρωποι, οι όποιοι ευεργετήθηκαν από αυτόν. Δύο απ' αυτά σας μεταφέρουμε εδώ, όπως ακριβώς μάς τα περιέγραψαν εκείνοι που τα έζησαν:

«Πριν από δύο χρόνια διαγνώσθηκε ότι η αδελφή μου είχε προσβληθή από καρκίνο του μαστού, σε αρχικό βέβαια στάδιο. Μετά από την επέμβαση ακολούθησαν χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, για προληπτικούς λόγους. Τον Οκτώβριο του 2013, όμως, λόγω των θεραπειών και των φαρμάκων έπαθε ένα αλλεργικό σοκ, με αποτέλεσμα να γεμίσει εξανθήματα όλο το σώμα της, τα οποία της δημιουργούσαν φοβερό και επώδυνο κνησμό. Για δύο ολόκληρους μήνες δεν μπορούσε να κοιμηθή καθόλου και από τον κνησμό το σώμα της έγινε μία πληγή. Παρά τις προσπάθειες των ιατρών, η κατάστασή της επιδεινώνετο ήμερα με την ήμερα. Όταν την επισκέφθηκα, της μίλησα για τον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό, τον όποιο δεν εγνώριζε μέχρι εκείνη την στιγμή, και της έδωσα μία μικρή εικόνα του. Το βράδυ, όπως, μου είπε, προσευχήθηκε στον Άγιο και ξάπλωσε, παίρνοντας στην αγκαλιά της την εικόνα του Αγίου. Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και αποκοιμήθηκε μέχρι την επομένη το πρωΐ. Όταν ξύπνησε ο κνησμός είχε περάσει και σε λίγες ήμερες εξαφανίσθηκαν όλα τα εξανθήματα και τα σημάδια από το σώμα της».   
(Μαρτυρία π.Κωνσταντίνου Σκαρτούλη, Εφημ.  Ι.Ν.Αναλήψεως Κυρίου Ν. Κόσμου - 18 /2/2014).

«Εγώ δεν είχα σχέση με την Εκκλησία, αλλά η ζωή μου άλλαξε πολύ όταν, πριν από τρία χρόνια, μου μίλησαν για τον Όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό και τα πολλά θαύματα που έχει κάνει. Αυτά που άκουσα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο με τον βίο του Αγίου, το όποιο έχω διαβάσει πολλές φορές. Όταν φεύγω από το σπίτι μου για να πάω στην εργασία μου, κατά την διάρκεια της διαδρομής, ακούω με τα ακουστικά από το κινητό μου τα τροπάρια του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, το Απολυτίκιό του, τον Παρακλητικό Κανόνα, που είχα κατεβάσει από to internet. Ένα βράδυ γυρίζοντας από την εργασία μου, άνοιξα τον υπολογιστή μου και μπήκα στο ΥουTube να δω το βίντεο με την υποδοχή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αρτεμίου, τον Δεκέμβριο του 2013. Καθώς έβλεπα το βίντεο, με πλημμύρισε μία ευωδία. Έψαξα να δω από που έρχεται. Έκπληκτος ανακάλυψα ότι, ερχόταν μέσα από τον υπολογιστή!!! Αισθάνθηκα βαθειά συγκινημένος και πολύ χαρούμενος γι’ αυτή την μοναδική και ιδιαίτερη επίσκεψη του Αγίου. Έμεινα πολλή ώρα ακίνητος, με την συγκίνηση να με πνίγει. Όταν συνήλθα, σκέφθηκα που να το πω αυτό και να με πιστέψουν...; Μετά από αυτό το γεγονός, προσεύχομαι με θέρμη στον Άγιο Νικηφόρο, κι εκείνος μου δίνει σημάδι ότι είναι δίπλα μου».
(Μαρτυρία A. Αναστασίου, Κηφισιά).

Ο Άγιος Νικηφόρος στο Λοιμωδών