Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

Ο Ι.ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ!






 

Στο τέλος του βορείου τμήματος της παραλίας της Ελαφονήσου, ένα γραφικό γεφύρι, οδηγεί στο νησάκι, πάνω στο οποίο είναι κτισμένη η Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Το γεφυράκι κτίσθηκε την περίοδο 1954 με 1955. Παλαιότερα, που δεν υπήρχε το γεφύρι, οι πιστοί χωριανοί πατούσαν πάνω στα βράχια, γιά να πάνε στην Εκκλησία.

Η Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα κτίσθηκε με την πρωτοβουλία της γνωστής Μανιάτικης οικογένειας των Γρηγοράκηδων το 1858 και ανακαινίσθηκε το 1862.

Στο τέμπλο του Ναού (φτιαγμένο από πέτρα Μάλτας), ευρίσκονται οι Εικόνες της Παναγίας της Βρεφοκρατούσης, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, του Κυρίου Ιησού Χριστού Παντοκράτορα, του Αγίου Σπυρίδωνα, της Συνάξεως των Αρχαγγέλων και η εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Λέγεται ότι, ο ίδιος ο Άγιος Σπυρίδωνας «επέβαλε» την παρουσία Του στο νησί και το σημείο ανοικοδόμησης του Ναού. Η ιστορία, μάλιστα, έχει ως εξής:

«Ο Ναός θα κτιζόταν σε διαφορετική τοποθεσία και όχι στο νησάκι που είναι σήμερα και θα αφιερωνόταν στον Άγιο Νικόλαο, που είναι προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων. Αυτός που είχε αποφασίσει να κτίσει την Εκκλησία, ήταν από τους πρώτους κατοίκους του νησιού και μάζευε τα υλικά στην άκρη της Ελαφονήσου, απέναντι από το νησάκι. Όμως, εμφανίσθηκε μπροστά του ένας γέροντας και του είπε να κτίσει την Εκκλησία στο νησάκι απέναντι. Του απάντησε ότι, είναι δύσκολο να γίνει αυτό, αφού τότε δεν υπήρχε η σημερινή γέφυρα. Τρείς φορές του εμφανίσθηκε ο γέροντας και επαναλάμβανε το ίδιο αίτημα. Στο ερώτημα: «Ποιος είσαι γέροντα;», απάντησε ότι είναι ο Άγιος Σπυρίδωνας! Έτσι η Εκκλησία (άρχισε να κτίζεται το 1850 και τελείωσε το 1858), θεμελιώθηκε στο σημείο που ώρισε ο Άγιος και πήρε μάλιστα και το όνομα του Αγίου Σπυρίδωνα. Εγκαινιάσθηκε στις 9 Ιουλίου και έγινε ο προστάτης Άγιος της Ελαφονήσου».

Κάθε χρόνο στις 9 Ιουλίου, όλη η Ελαφόνησος τιμά και εορτάζει τη θρησκευτική επέτειο των εγκαινίων του Ιερού Ναού του Αγ. Σπυρίδωνα!

Πηγή φωτογραφιών: Κώστας, Χαρούλα και Ειρήνη.

Πηγή Κειμένου: elafonisos.inspacetime.gr