Η παλαιά Κινεζική Πρωτεύουσα του Ναντσίνγκ (Nanjing), πέφτει στα χέρια του Ιαπωνικού στρατού, μετά από μάχη δώδεκα ημερών και μετά την σχεδόν ολοκληρωτική εξόντωση της φρουράς των 20.000 υπερασπιστών της.
Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία είχε ήδη εμπλακεί στην δική της ιμπεριαλιστική εξάπλωση, κατακτώντας την Κορέα και την Μαντζουρία και σημαντικά εδάφη της κεντρικής Κίνας.
Η αντίδραση του Κινεζικού εθνικού στρατού, ωδήγησε στην κλιμάκωση των επιχειρήσεων και στο ξέσπασμα -επίσημα πλέον- του Σινοϊαπωνικού πολέμου τον Ιούλιο του 1937. Ο Ιαπωνικός Αυτοκρατορικός στρατός, έφθασε να προελαύνει από τα τέλη Νοεμβρίου, κατά της κινεζικής πρωτεύουσας Ναντσίνγκ μετά την κατάληψη της Σαγκάης. Η πόλη πολιορκήθηκε και στις 10 Δεκεμβρίου, μετά τη λήξη ενός 24ωρου τελεσιγράφου, δέχθηκε την επίθεση του Ιαπωνικού στρατού. Μέσα σε τρεις ημέρες οι Κινέζοι υπερασπιστές υπέστησαν συντριπτικές απώλειες, με τα υπολείμματά τους να εγκαταλείπουν την πόλη.
Η εγκατάλειψη, υπό την πίεση τεσσάρων Ιαπωνικών Μεραρχιών, εξελίχθηκε σε πανικό και χάος, ενώ ο Ιαπωνικός στρατός ξεκίνησε μεγάλης έκτασης εκκαθαριστική επιχείρηση, γιά να σαρώσει εστίες αντίστασης εντός και εκτός της πόλης…
Με την κατάληψη, θα ακολουθήσει σφαγή (γνωστή και ως «ο βιασμός του Ναντσίνγκ») του αμάχου πληθυσμού, των πτωχών στρωμάτων κυρίως, καθώς οι πιο εύποροι είχαν ήδη εγκαταλείψει την πόλη πριν την εμφάνιση των Ιαπώνων. Γιά ημέρες οι Ιάπωνες στρατιώτες βίαζαν, πυροβολούσαν, λόγχιζαν, έθαβαν ζωντανούς και υπέβαλαν τους ανυπεράσπιστους κατοίκους σε βασανιστήρια. Τα θύματα υπολογίζονται σε 300.000 περίπου, ενώ μεγάλη ήταν και η έκταση της λεηλασίας και πυρπόλησης των κτιρίων της πόλης.
Στα τέλη Ιανουαρίου, η δράση του Ιαπωνικού Στρατού σταμάτησε, με τον Διοικητή της Στρατιάς, στρατηγό Ιβάνε Ματσούι, να αναλαμβάνει τον έλεγχο, αντιλαμβανόμενος την έκταση της καταστροφής. Τόσο ο ίδιος όσο και ο κατ’ επίφαση ανώτερός του, Πρίγκηπας Ασάκα, ανακλήθηκαν στην Ιαπωνία αλλά δεν ετιμωρήθηκαν. Ο Ματσούι, έχοντας επιστρέψει από την αποστρατεία, θα ξαναγύριζε σ’ αυτήν, ενώ ο Ασάκα προήχθη σε μέλος του εθνικού πολεμικού συμβουλίου. Μόνον ο πρώτος θα συλληφθή και θα δικασθή ως εγκληματίας πολέμου, και θα απαγχονισθή το 1948, με τον Ασάκα να γλυτώνει, λόγω της θέσης του...
