Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αργολίδος Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος (+1985) υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερέας στην Αλβανία, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940.
Η παρακάτω μαρτυρία που ακολουθεί, είναι από το προσωπικό του ημερολόγιο και από προφορικές διηγήσεις του και αποδεικνύουν, πώς η Θεία Λειτουργία και η Θεία Κοινωνία, ήσαν οι μεγάλες δύναμεις, και εθωράκιζαν τους Έλληνες αγωνιστές εις το μέτωπον!
<<...9 Μαρτίου 1940.
Ημέρα Κυριακή. Κυριακή της Ορθοδοξίας και μνήμη των Αγίων Σαράντα.
Στο μέτωπο της Αλβανίας είναι παρών και ο ίδιος ο Μουσολίνι, που κατευθύνει προσωπικά την περίφημη εαρινή επίθεσι.
Νοιώθω μία ψυχική αγαλλίασι, συνδυασμένη με έντονη νευρικότητα. Ενώ δηλαδή νωρίς το πρωΐ ετοιμαζόμασθαν γιά να τελέσουμε στο σπίτι που διαμέναμε την Θεία Λειτουργία, ξαφνικά άρχισε καταιγισμός πυρός από όλμους του αντιπάλου πυροβολικού.
«Παπούλη μου», μού λέει ο Διοικητής, «πώς να κάνουμε σήμερα Θεία Λειτουργία;».
«Σήμερα ακριβώς επιβάλλεται να Λειτουργήσουμε! Έτσι θα μπούμε κάτω από την Προστασία του Θεού!!!», απήντησα εγώ.
Ο Διοικητής τελικά υποχώρησε και έτσι απολαύσαμε εκείνη την Θεία Μυσταγωγία, με μία ωραία χορωδία από τους στρατιώτες, ενώ ο γύρω χώρος είχε μεταβληθή σε κόλασι φωτιάς.
Εις αυτήν την Θεία Λειτουργία, εζήσαμε την θαυμαστή παρουσία του Χριστού, δύο φορές! Οβίδες πυροβολικού έγλειψαν την άκρη του τοίχου του σπιτιού μας, έπεσαν εις τον απέναντι χώρο και βυθίσθηκαν εις το χώμα, χωρίς να εκραγούν! Εάν έσκαζαν, θα σκοτωνώμασθαν όλοι μέσα εις το σπίτι...
Την ημέρα εκείνη εκοινώνησαν ο υποδιοικητής, ο υπασπιστής και πολλοί στρατιώτες του Συντάγματος. Τελειώνοντας όμως την Θεία Λειτουργία, ένα θλιβερό γεγονός ήλθε, να μας δώση ένα καλό μάθημα. Μερικοί στρατιώτες, αντί να έλθουν να λειτουργηθούν, προτίμησαν να προφυλαχθούν μέσα σε κάποιο υπόγειο χαράκωμα. Και ενώ ο τόπος αυλακωνόταν από τις οβίδες, μία απ’ αυτές έπεσε μέσα εις το χαράκωμα. Σκότωσε τέσσερις άνδρες και τραυμάτισε άλλους τρεις...>>!!!
